بررسی نقش الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده در پیش بینی سلامت روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد

این پژوهش با هدف بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده و جو عاطفی خانواده در پیش بینی پریشانی روان شناختی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود و جامعه آماری شامل ۷۷۸۷ نفر از دانشجویان این دانشگاه بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۲۰۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده شامل پرسنشامه الگوهای ارتباطی خانواده (کوئرنر و فیتزپاتریک، ۲۰۰۲) و مقیاس پریشانی روان شناختی (لاویباند و لاویباند، ۱۹۹۵) بود. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و همبستگی پیرسون نشان داد که بین الگوهای ارتباطی خانواده (گفت و شنود و همنوایی ) و جو عاطفی خانواده با میزان پریشانی روان شناختی دانشجویان رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده قادر به پیش بینی پریشانی روان شناختی هستند. پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی و مشاوره ای به منظور بهبود ارتباطات خانوادگی و ارتقای جو عاطفی خانواده ها برگزار شود تا از بروز پریشانی روان شناختی در دانشجویان پیشگیری شود. نتایج نشان داد که بین گفت و شنود خانوادگی و سلامت روانی رابطه منفی معناداری وجود دارد (r=-۰.۳۲۹؛ p<۰.۰۱). همچنین، جو عاطفی خانواده با پریشانی روانشناختی رابطه معنادار و منفی دارد (r=-۰.۳۹۰؛ p<۰.۰۱). تحلیل رگرسیون نشان داد که گفت و شنود و جو عاطفی خانواده می توانند به طور معناداری پریشانی روانشناختی را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

پریشانی روان شناختی ، الگوهای ارتباطی خانواده ، جو عاطفی خانواده ، سلامت روان ، دانشجویان