جستاری نو در آثار اتصال شرط الحاقی به عقد از منظر حقوق ایران و فقه امامیه

شرط تعهدی می باشد که در ضمن تعهدی دیگر ایجاد می شود و بحث پیرامون آن از مهمترین مباحثی است که در عقود و قراردادها بین فقها و حقوقدانان مطرح است. در این بین از جمله مهمترین مباحثی که درباره ی شرط و عقد مطرح است بحث اتصال شرط به عقد می باشد. شروط ضمن عقد از حیث اتصال به عقد به شروط مصرح، تبانی، ضمنی و الحاقی تقسیم می گردد. این پژوهش با هدف بررسی آثار ناشی از اتصال شرط الحاقی به عقد به قلم تحریر در آمده است. در واقع این پژوهش قصد دارد با بررسی آرای مختلف فقهی و حقوقی مختلف پیرامون اتصال شرط الحاقی به عقد پرداخته و اثار آن را مورد نقد و بررسی قرار دهد. اتصال شرط به عقد در باب الحاقی موضوعی نوظهور در حقوق ایران میباشد که لازمه ی قراردهای مدرن جامعه است هرچند در میان حقوقدانان نیز افرادی چون دکتر شهیدی مخالف اتصال شرط الحاقی به عقد هستند اما دکتر کاتوزیان با دلایلی محکم اتصال شرط الحاقی به عقد را قانونی و معتبر می پندارد و حتی در میان فقها امام خمینی (ه) تعهد ناشی از اتصال شرط الحاقی یه عقد را برخلاف شیخ انصاری معتبر شمرده است.

کلیدواژه ها:

اثار اتصال شرط الحاق ، شروط ضمن عقد ، قراردادهای مدرن