ارائه مدل ساختاری تاثیر پذیرش دیجیتال بر موفقیت کسب و کار با میانجیگری خودکارآمدی کارآفرینی(مورد مطالعه: کارآفرینان استان مازندران)

امروزه با توجه به ضرورت کارآفرینی در حوزه کسب وکارهای کوچک و متوسط و ضرورت دیجیتالی شدن و شناخت و ارتقاء و بهینه سازی مدل های کسب وکار در رشد و تعالی اقتصاد کشورها، درک و شناخت محرک های پتانسیل مدل کسب وکارهای کارآفرینی دیجیتال از اهمیت بالایی برخوردار است. مقاله حاضر به ارائه مدل ساختاری تاثیر پذیرش دیجیتال بر موفقیت کسب و کار با میانجیگری خودکارآمدی کارآفرینی پرداخته است، روش تحقیق حاضر، همبستگی از نوع توصیفی و پیمایشی است، جامعه آماری پژوهش کلیه کارآفرینان برتر در استان مازندران به تعداد ۳۵۰۰ نفر می باشد، حجم نمونه آماری بر مبنای جدول کرجسی و مورگان(۱۹۸۵) ۲۴۶ نفر تعیین شده و روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده می باشد برای سنجش روایی پرسشنامه از روش محتوایی و برای تعیین پایایی از روش محاسبه آلفای کرونباخ استفاده شده -است. نتایج حاصل از تحلیل آماری معادلات ساختاری توسط نرم افزار Smart PLS نشان داد که: ۱- بین پذیرش دیجیتال با موفقیت کسب و کار رابطه معناداری وجود دارد. ۲- بین پذیرش دیجیتال با خودکارآمدی کارآفرینی رابطه معناداری وجود دارد. ۳- بین خودکارآمدی کارآفرینی با موفقیت کسب و کار رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پذیرش دیجیتال ، موفقیت کسب و کار ، خودکارآمدی کارآفرینی