مقایسه اثر علفکش های تری فلورالین، آترازین، بنتازون و اگزادیازون با خاکپوش های پوششی بر علف های هرز رایج رز باغچه ای

رز (Rosa hybrida L.) از تیره Rosaceae  در میان گل های بریدنی و باغچه ای در جهان دارای اهمیت است. رز با تولید بیش از ۷۴۴/۰۳۲/۲۵۹ شاخه در سال دارای رتبه دوم میزان تولید در ایران است. از مراحل اساسی در زمان داشت، کنترل علف های هرز است. بنابراین پژوهش حاضر برای ارزیابی و مقایسه تاثیر علف کش های پیش کاشت، پس رویشی و روش های فیزیکی در قالب بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. قلمه های پانزده سانتی متری رز رقم  Ilonaدر آخر فصل پائیز، در شرایط گلخانه ای و در بستر ماسه ای کاشته و ریشه دار شد و اوایل بهار در کرت های آماده شده طرح  کاشته شدند. تیمارها شامل کاربرد علف کش های پیش کاشت تری فلورالین (ترفلان ۴۸%EC ) با غلظت ۵/۱ و ۳ لیتر در هکتار، آترازین (گزاپریم ۸۰% WP) با غلظت های ۱ و ۳ کیلوگرم در هکتار، و علفکش های پس رویشی اگزادیازون (رونستار ۱۲% EC) با غلظت های ۵/۱ و ۵/۲ لیتر در هکتار، بنتازون (بازاگران ۴۸% SL) با غلظت های ۲ و ۳ لیتر در هکتار بود. تیمارهای کنترل فیزیکی شامل خاکپوش پوششی پلاستیک مشکی، خاکپوش خرده چوب و خاکپوش کلش گندم بودند. همچنین تیمار شاهد بدون کنترل علف هرز بود. تجزیه واریانس اثر تیمارهای مختلف نشان دهنده معنی دار شدن تیمار های علف کش و خاکپوش پاشی در مقایسه با تیمار شاهد بود. نتایج نشان داد که تیمارهای خاکپوش های پوششی وزن تر و وزن خشک علف های هرز را در مقایسه با کلیه تیمارها به حداقل رساند. تیمارهای علف کش های شیمیایی پیش رویشی تریفلورالین و آترازین در رز باعث کاهش تعداد علف های هرز ولی ایجاد بیشترین گیاه سوزی در رز به میزان ۳۰% شدند. تیمارهای علف کش های پس رویشی  اگزادیازون و بنتازون باعث افزایش ارتفاع گل، گستردگی بوته گل و کاهش تراکم علف های هرز بعد از خاکپوش پاشی شدند. با کاربرد خاکپوش کلش گندم و خرده چوب بیشترین ارتفاع و گستردگی بوته رز و کمترین مقدار وزن خشک، تعداد علف هرز و کمترین گیاه سوزی حاصل شد. لذا در شرایط تراکم علف های هرز رز، استفاده از انواع خاکپوش های پوششی در تلفیق با علف کش ها قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

Rose ، Herbicide ، Weed ، Cover mulches ، رز ، علفکش ، علف هرز ، خاکپوش های پوششی