سنجش از هم گسیختگی زیرساخت های اکولوژیکی شهری با تاکید بر فضاهای سبز و بایر (منطقه دوکلانشهر تهران)

مهمترین اثر کالبدی- فضایی استفاده نامناسب از سرزمین و توسعه بی برنامه شهری، تغییر و تبدیل فضاهای سبز و بایر است. حضور این فضاها با ترکیب و توزیع خاص و ارتباط و اتصال با یکدیگر برای پشتیبانی از کیفیت زندگی انسان در شهرها بسیار اهمیت دارد. شناخت روند تغییرات سیمای سرزمین با تاکید بر اهمیت این فضاها، به منظور مدیریت پایدار سرزمین ضروری است. در این پژوهش، روند تغییرات سیمای سرزمین در منطقه ی دو شهرکلانشهر تهران سنجیده شده است. به منظور ارزیابی از هم گسیختگی سیمای سرزمین، سنجه های ساختاری در سطح طبقه پوشش اراضی با استفاده از نرم افزار Fragstats محاسبه شده است. یافته ها نشان از جایگزین شدن فزاینده و گسترده فضاهای ساخته شده به جای فضاهای سبز و فضاهای بایر دارد و به طور کلی از هم گسیختگی زیرساخت های اکولوژیکی. چنین شرایطی، اهمیت توجه بیشتر به وضعیت کاربری و پوشش اراضی را در آینده از طریق فراهم سازی اطلاعات نشان دهد.

کلیدواژه ها:

از هم گسیختگی ، سنجه های سیمای سرزمین ، فضای سبز ، فضای بایر ، فضای ساخته شده