بررسی تکنیک های مدیریت پسماند جامد استان تهران در زمان همه گیری بیماری کووید- ۱۹

هدف از اجرای پژوه حاضر شناسایی و اولویت بندی تکنیک های مدیریت پسماند شهری در دوره همه گیری کووید- ۱۹ استان تهران بود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش کیفی- کمی از نوع آمیخته بود. جامعه آماری بخش کیفی مطالعه حاضر شامل خبرگان و پژوهشگران حوزه مدیریت پسماند استان تهران در سال ۱۴۰۲ بودند که تعداد ۱۶ نفر به روش گلوله برفی و تا رسیدن به اشباع نظری از بین آنها انتخاب شدند. در بخش کمی جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان مدیریت پسماند استان تهران بودند که تعداد ۳۰ نفر از بین آنها بصورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. به منظور شناخت ادبیات و سوابق موضوعی، از روش کتابخانه ای و برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است که مبتنی بر روش میدانی بود. روایی بخش کیفی با در نظر گرفتن امکانپذیری، از معیارهای اعتباریابی ماکسول و شیوه اعتباریابی نیومن و روایی بخش کمی به روش محتوایی مورد سنجش قرار گرفته و تایید شد. پایایی بخش کیفی نیز به روش پایایی بازآزمون(۳۷/۸۴ درصد) و پایایی بخش کمی با استفاده از نرخ ناسازگاری مورد تایید قرار گرفت(IR<۰/۱). جهت استخراج تکنیک ها، از روش تحلیل مضمون بهره گیری و از سوی دیگر برای انجام اولویت بندی آنها از روش تحلیل سلسله مراتبی به کمک نرمافزار Expert Choice استفاده شد. نتایج نشان که در دنیا تکنیک های مدیریت پسماند اجرایی شامل سوزاندن، ضدعفونی شیمیایی، تکنیک-های حرارتی جایگزین، تکنیک های پردازش مجدد و تکنیک های هوش مصنوعی، پرتوهای فرابنفش و غیره است. با وجود تنوع تکنیک های به کار رفته در دنیا در استان تهران تنها از دو شیوه زباله سوزی و دفن زباله استفاده می شود. اولویت بندی این دو شیوه بر اساس معیارهای چهارگانه به دست آمده از نظر خبرگان بیان کننده آن بود که استفاده از شیوه زباله سوزی بهترین تکنیک مدیریت پسماند شهری در زمان همه گیری کووید-۱۹ می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند شهری ، زباله سوزی ، دفن بهداشتی ، همه گیری ، کووید-۱۹.