بررسی وضعیت زیست محیطی معادن تولید شن و ماسه منطقه تهراندشت شهرستان ساوجبلاغ

صنعت معدن کاری نقش بسیار حیاتی در افزایش یا کاهش کیفیت زندگی برای میلیون ها انسان در جهان دارد. تقاضا برای مواد معدنی و انرژی در دنیا بطور غیرقابل پیش بینی در حال افزایش است. بهره برداری بی رویه از منابع معدنی در دهه های اخیر محیط زیست کشور را با مخاطره مواجه ساخته است، منطقه تهراندشت در شهرستان ساوجبلاغ با مساحت تقریبی بیش از ۹۰۰ هکتار به دلیل رسوبات آبرفتی یکی از ذخیره های معدنی (مخلوط شن و ماسه) و کانون تولید شن و ماسه در استان البرز می باشد. لذا در این تحقیق با توجه با بازدیدهای میدانی، اندازه گیری عمق برداشت ماده معدنی، سنجش و آنالیز آلودگی هوا، و مقایسه تصاویر هوایی در طی دوره زمانی ۱۸ ساله انجام، نتایج نشان می دهد سطح برداشت مخلوط شن ماسه از ۲۴۷ هکتار از سال ۱۳۸۴ به ۴۲۵ هکتار در سال ۱۴۰۲ رسیده و حجم برداشت مخلوط در طی دوره هیجده سال تقریبا ۱۱ برابر افزایش یافته و میزان فضای سبز مشجر در محدوده تعیین شده از ۳۰ هکتار در سال ۱۳۸۴ به ۱۶ هکتار در حال حاضر تقلیل یافته و عمق برداشت مخلوط شن و ماسه از ۵ متر در سال ۱۳۸۴ به ۲۵ متر در سال ۱۴۰۲ رسیده است که نشان می دهد موجبات آلودگی هوا، تخریب سیمای سرزمینی، کاهش منابع آب زیرزمینی تاثیرات گذاری منفی بر اراضی باغی و کشاورزی پیرامون و نارضایتی ساکنین پیرامون فراهم گردیده است. لذا عدم توجه کافی به مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی قبل از آغاز به کار، در حین بهره برداری و پس از اتمام عمر مفید معادن را می توان به عنوان مهم ترین عامل در این نابسامانی زیست محیطی مد نظر قرار داد، بطوریکه طرح بازسازی محل های برداشت مخلوط شن و ماسه(شن چاله) می تواند به عنوان یک عامل مهم در کاهش میزان اثرات مخرب محیط زیست مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

معادن تهراندشت ، آلودگی و تخریب ، مدیریت زیست محیطی