‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬بررسی سیمای حضرت فاطمه (س) و بازتاب آن در سروده های شاعران معاصر بلوچستان

سیمای حضرت فاطمه زهرا (س) در ادبیات بلوچستان، در شعر شاعران بلوچوستان و طبق روایات اهل تسنن حضرت فاطمه (س) به عنوان بانویی جامع فضائل انسانی ترسیم شده است. روایات اهل سنت در فضائل فاطمه زهرا (س) اعم از روایات تفسیری و غیرتفسیری است. روایات تفسیری جایگاه آن حضرت را از منظر قرآن نشان داده و بیانگر شخصیت فاطمه زهرا (س) در تعابیر الهی است. در روایات غیرتفسیری ابعاد دیگری از شخصیت حضرت فاطمه با نقل رسول اکرم (ص)، بیان می شود. مراد از روایات غیرتفسیری، فضائل و مناقبی است که رسول خدا (ص) درباره دخت گرامی خود به زبان آورده است. جدا از رابطه عاطفی پدر و فرزندی بین پیامبر (ص) و فاطمه (س) که وی محبوب ترین شخص نزد رسول خدا (ص) بوده است. این روایات بیانگر ویژگی های مهمی در شخصیت حضرت فاطمه (س) است. جمع بندی هر دو دسته از روایات آن که حضرت زهرا (س) در کانون اهل بیت پیامبر (ص) قرار داشته، معصوم از هر خطا، ضامن تداوم نسل پیامبر (ص)، آگاه به حقایق دینی، قاطع در دفاع از حق در دوران رسالت، مدافع حریم ولایت پس از رحلت پدر، محبوبترین شخص نزد رسول خدا (ص)، سرور زنان دو عالم و... می باشند. عشق و حماسه دو مضمون اصلی سروده های شاعران بلوچ می باشد که به شکل منظومه های داستانی، روایت می شود. در کنار این مضامین، مسائل دیگری نیز مطرح شده که سرودهای دینی و اعتقادی و همینطور وصف و یادبود اهل بیت پیامبر اکرم (ص) و دخت بزرگوار ایشان را در زمره مسائل برجسته این اشعار معرفی کرد. این مقاله در پی آن است به تبیین و نقد سیمای حضرت فاطمه زهرا (س) در اشعار شاعران پارسی گوی بلوچستان و چگونگی مدح و منقبت ایشان و اهل بیت (ع) در شعر چند تن از شاعران معاصر بلوچ به روش توصیفی و تحلیلی را بررسی می نمایم.

کلیدواژه ها:

وصف و ستایش ، سیمای حضرت فاطمه (س) ، اهل بیت (ع) ، شعر بلوچ ، شاعران بلوچستان.