بررسی رابطه میان رضایت و اشتیاق دانش آموزان از مدارس با پیشرفت تحصیلی و درسی آنان

تحقیقات بسیاری در زمینه رابطه با همسالان انجام شده است و درک این مفهوم را که روابط همسالان نقش بسزایی در فرآیندهای سازگاری با مدرسه ایفا می کند، گسترش داده اند. مطابق با شواهد تجربی و چهارچوب نظری نشان داده شده است که کودکان طرد شده از سوی همسالان پاسخ های رفتاری متفاوتی از خود بروز می دهند. بعضی از کودکان پاسخ کناره گیری و عدم مشارکت در فعالیت های کلاسی را بروز می دهند و برخی دیگرتمایل به پرخاشگری بیشتری دارند. از این رو تجارب اجتماعی متفاوتی را خواهند داشت. در مقابل کمرویی با مشکلات سازگاری با مدرسه ارتباط دارد که این ارتباط از طریق روابط همسالان میانجی می شود. کودکان خجالتی در تمام دوران کودکی و نوجوانی، در معرض خطر افزایش مشکلات مدرسه نظیر مشکلات درونی سازی (به عنوان مثال تنهایی، علائم افسردگی) و مشکلات تحصیلی قرار دارند. در حقیقت خجالتی بودن به طور غیرمستقیم با مشکلات درونی سازی و پیشرفت تحصیلی ضعیف تر از طریق ارتباط منفی آن با ترجیح همسالان در ارتباط می باشد. بعلاوه رابطه بین معلم و کودک تعدیل کننده ی ارتباط بین کمرویی با سازگاری با مدرسه می باشد به طوریکه ارتباط منفی بین کمرویی و ترجیح همسالان در میان کودکان با روابط مثبت تر معلم و کودک کاهش می-یابد.

کلیدواژه ها:

مدارس ، نظام آموزشی ، اشتیاق علمی ، معلمان