بسط مفهومی مدل ابربلوک ها در برنامه ریزی شهری بر اساس روش تحلیل محتوا

مدل ابربلوک از جمله الگوهای شهری به شمار می آید که در پاسخ به تغییر اقلیم و گسترش پیادره روگستری شهری مطرح شده است. بر همین اساس، هدف پژوهش حاضر، بسط مفهومی مدل ابربلوک های شهری جهت بهره گیری برنامه ریزان و سیاست گذاران شهری کشور است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی-توسعه ای و از نظر شیوه جمع آوری داده ها، به صورت توصیفی-تحلیلی می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی-توسعه ای و از نظر شیوه جمع آوری داده ها، به صورت توصیفی-تحلیلی می باشد. روش پژوهش حاضر، کیفی و مبتنی بر تحلیل محتوا است. جامعه آماری شامل منابع مختلف مشتمل بر مقاله ها، کتاب ها و پایان نامه هایی است که از روش نمونه گیری دردسترس و گلوله برفی، برای انتخاب منابع استفاده شده است. حجم نمونه شامل ۳۵ منبع متشکل از مقاله، کتاب و پایان نامه است. بر اساس نتایج پژوهش، از نظر گونه شناسی، ۷۴ درصد منابع پژوهش مربوط به مقاله ها است. از لحاظ زمانی، بیشترین میزان منابع پژوهش مربوط به سال های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ می باشد که معادل ۴۹ درصد منابع می باشد. بیشترین منابع از پایگاه های داده ای ساینس دایرکت و ام دی پی آی، پروکوئست و ریسرچ گیت هستند که معادل ۷۴ درصد منابع پژوهش است. رویکرد بیشتر منابع کمی و کیفی است(۷۱ درصد). بیشترین روش گردآوری داده ها مربوط به مطالعات میدانی، مرور ادبیات، مشاهده، مصاحبه، داده های فضایی و تحلیل اسنادی است که ۸۴ درصد منایع پژوهش را به خود اختصاص داده اند.کشورهای پیشرو در زمینه ابربلوک شهری، مشتمل بر اسپانیا، سوئیس، چین، اتریش، ژاپن و امارت هستند. بر اساس تحلیل و ترکیب یافته ها ، ۱۰۲ کد در خصوص ویژگی های منحصربه فرد ابربلوک های شهری شناسایی شده است که به هشت مقوله مشتمل بر گونه-شناسی، زیرساخت سبز، حمل و نقل کم کربن، اصول طراحی، بازطراحی خیابان ها، نیازهای تعالی، متغییرهای مداخله گر و پیامدها طبقه-بندی شده اند. این مقوله ها دارای ۳۱ زیر مقوله هستند.

کلیدواژه ها:

مدل ابربلوک ، شهر پایدار ، تغییر اقلیم ، سلامت شهری ، حمل و نقل کم کربن