ارزیابی نقش آموزش های خوش بینی و مثبت نگری بر ارتقای کیفیت زندگی معلمان

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه آموزش های مثبت نگری بر کیفیت زندگی معلمان انجام پذیرفت. روش پژوهش حاضر با توجه به ماهیت، هدف و فرضیه های آن، نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی معلمین اداره آموزش و پرورش شهرستان چابهار بودند که نمونه مورد مطالعه ۶۰ نفر از معلمین اداره آموزش و پرورش شهرستان چابهار بودند که بصورت نمونه گیری تصادفی انتخاب و در ۱۱ جلسه آموزش در دو ماه و نیم مورد آموزش مهارت های مثبت نگری قرار گرفتند و به منظور گردآوری داده ها در این پژوهش از دوره های آموزشی و یک پرسشنامه کیفیت زندگی استفاده شد. پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ ۹۲/۰ محاسبه شد. برای تحلیل آماری داده ها از روش آزمون T برای مقایسه میانگین های گروه های آزمایش و گواه استفاده شد. بنابر نتایج پژوهش مشخص شد آموزش مهارت های مثبت نگری میزان کیفیت زندگی معلمین اداره آموزش و پرورش شهرستان چابهار را افزایش داده است و احساس افراد نسبت به وضع سلامت خود و کیفیت زندگی آنها را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

مهارت مثبت نگری ، کیفیت زندگی ، معلمان.