تاثیر تعامل موثر والدین و آموزگاران بر پرورش مسئولیت مداری در کودکان ابتدایی

حس مسئولیت مداری یکی از اصول بنیادی در رشد شخصیت و موفقیت تحصیلی کودکان است . مسئولیت مداری نه تنها شامل انجام تعهدات و وظایف درسی می شود، بلکه به طور کلی دربردارندهی مسئولیت مداری و تلاش برای رسیدن به اهداف است . محیط های مختلفی مانند خانه و مدرسه در شکل گیری این حس در دوران ابتدایی تاث یرگذار هستند. تعامل موثر بین والدین و آموزگاران می تواند نقشی اساسی در تقویت و پرورش حس مسئولیت مداری در کودکان ایفا کند. با توجه به پیچیدگی های زندگ ی مدرن و چالش هایی که کودکان در فرآیند یادگیری و رشد شخصیتی با آنها مواجه می شوند، مسئله مسئولیت مداری و مسئولیت مداری در آنها به عنوان یکی از مشکلات اساسی در نظام آموزشی و خانوادگی مطرح شده است . نبود ارتباط سازنده و هم افزایی بین والد ین و آموزگاران می تواند باعث کاهش تمرکز کودکان بر وظایف خود و در نتیجه کاهش موفقیت تحصیلی و رفتاری آنان شود. با توجه به اهم یت دوران ابتدایی در شکل گیری شخصیت کودکان، تقویت حس مسئولیت مداری در این دوره نه تنها بر پیشرفت تحصیلی کودکان تاث یرگذار است ، بلکه در شکل ده ی به مسئولیت مداری و رفتارهای اجتماعی آنان نیز نقش دارد. از این رو، فهم دقیق نقش تعاملات میان والدین و آموزگاران می تواند به بهبود کیفیت تربیت و آموزش کودکان کمک کند. این امر به ویژه در شرایطی که کودکان نیاز به هدایت و حمایت بیشتری برای مواجهه با چالش های تحصیلی و اجتماعی دارند، اهمیت ویژهای می یابد. این پژوهش می تواند راهنمایی برای سیاست گذاران آموزشی و والدین ها در جهت بهبود تعامل ها و ایجاد محیط های حمایتی تر برای کودکان باشد. این مقاله به بررسی تاثیر تعامل موثر والدین و آموزگاران بر پرورش حس مسئولیت مداری در کودکان ابتدایی می پردازد. حس مسئولیت مداری به عنوان یک عامل کل یدی در رشد تحصیلی و شخصیتی کودکان، نیازمند هماهنگی میان محیط خانه و مدرسه است . نتایج نشان می دهد که ارتباط مداوم و هدفمند میان والدین و آموزگاران، از طریق تبادل اطلاعات، مشارکت در تصمیم گیری های تربیتی و فراهم کردن محیط های حمایتی ، می تواند منجر به تقویت مسئولیت مداری در کودکان شود.

کلیدواژه ها:

تعامل والدین و آموزگار ، مسئولیت مداری ، کودک ان ، آموزش ابتدایی .