اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شفقت محور بر انسجام روانی مادران کودکان مبتلا به سرطان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شفقت محور بر انسجام روانی مادران کودکان مبتلا به سرطان صورت گرفت . طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مرکز پرتودرمانی شهید رمضانزاده شهر یزد در سال ۱۴۰۳ بود که به روش نمونه گیری در دسترس از بین مراجعین به مرکز پرتودرمانی ، تعداد ۳۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۶ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به منظور ارزیابی انسجام روانی مادران از مقیاس انسجام روانی (آنتونوسکی ، ۱۹۹۳) استفاده شد. مدت مداخلات برای گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای و هر هفته یک جلسه بود. نتایج دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شفقت محور موجب افزایش انسجام روانی مادران کودکان مبتلا به سرطان در گروه آزمایش شده است . اندازه اثر به دست آمده حاکی از این بود که ۳۴ درصد از تغییرات و بهبود انسجام روانی مادران در گروه آزمایش را می توان به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شفقت محور نسبت داد. در نهایت با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شفقت محور بر انسجام روانی مادران کودکان مبتلا به سرطان می توان گفت که بسیاری از مادران هنگام تشخیص بیماری فرزند خود دچار انکار واقعیت می شوند که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شفقت محور، از طریق پذیرش احساسات ناخوشایند غیرقابل اجتناب به افزایش انسجام روانی و بهبود رضایت از زندگی آنها منتهی می شود.

کلیدواژه ها:

انسجام روانی مادران ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شفقت محور ، کودکان سرطانی .