طراحی بهینه شکل حدیده اکستروژن متقارن برای اکسترود مواد حساس به نرخ کرنش

اکستروژن مواد حساس به نرخ کرنش مانند آلیاژ تیتانیوم، مواد سوپرپلاستیک و مواد مرکب تنها در محدوده کوچکی از نرخ کرنش شکل می پذیرد. در این مقاله طراحی شکل اکستروژن به منظور کنترل نرخ کرنش مورد مطالعه قرار می گیرد. ناحیه پلاستیک به روش المان محدود در دستگاه اویلری و با فرمول بندی شارش تحلیل می شود و شکل منحنی حدیده با استفاده از منحنی های بزییر تولید می شود. به منظور بدست آوردن شکل بهینه حدیده از روش بهینه سازی FPS که جزو روش های بهینه سازی غیر گرادیانی است، استفاده شده است. برای بدست آوردن نرخ کرنش همگن، انحراف معیار نرخ کرنش کمینه می شود. از ترکیب روش عددی المان محدود و روش بهینه سازی FPS شکل بهینه حدیده بدست خواهد آمد. کانتورهای کرنش موثر با کانتورهای حدیده غیر بهینه مخروطی مقایسه شده است و نتایج نشان دهنده همگن تر بودن نرخ کرنش در حدیده بهینه و کاهش مقدار نرخ کرنش میباشد.

کلیدواژه ها:

اکستروژن ، روش المان محدود ، بهینه سازی ، منحنی بزییر ، نرخ کرنش ثاب