نقش مداخلات روانشناختی در بهبود بیش فعالی و نقص توجه کودکان با اختلال های هیجانی و رفتاری

در این پژوهش ، به بررسی نقش مداخلات درمانی در بهبود وضعیت کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) پرداخته می شود . ADHDیکی از شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان است که می تواند تاثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی ، اجتماعی و هیجانی آنها بگذارد. این اختلال معمولا با مشکلاتی همچون بی توجهی ، فعالیت بدنی بیش از حد و رفتارهای تکانشی همراه است . مداخلات درمانی مختلفی برای مدیریت این اختلال وجود دارد، از جمله دارودرمانی ، مشاوره فردی و گروهی ، و مداخلات خانوادگی . در این تحقیق ، انواع مداخلات روانشناختی از جمله مشاوره فردی، درمان شناختی -رفتاری((CBT ، آموزش مهارتهای اجتماعی ، و مدیریت استرس مورد بررسی قرار می گیرد. این مداخلات می توانند به کودکان کمک کنند تا رفتارهای خود را بهتر مدیریت کرده و روابط اجتماعی موثرتری برقرار کنند. همچنین ، نقش خانوادهها و اهمیت حمایت آنها در فرایند درمان مورد تاکید قرار می گیرد. علاوه بر این ، نقش مدارس و مشاوران در اجرای برنامه های حمایتی و درمانی برای کودکان مبتلا به ADHD بررسی شده است . با وجود اهمیت این مداخلات، محدودیت هایی مانند عدم پذیرش خانوادهها، مشکلات مالی و عدم دسترسی به امکانات مشاورهای می تواند فرایند درمان را تحت تاثیر قرار دهد. این پژوهش تاکید می کند که همکاری بین خانوادهها، مدارس و متخصصان بهداشت روان می تواند به بهبود شرایط این کودکان کمک کند و در نهایت منجر به ارتقای کیفیت زندگی و موفقیت تحصیلی آنها شود.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه و بیش فعالی ((ADHD ، مداخلات درمانی ، مشاوره ، خانواده ، مدارس