تبیین مفهوم یادگیری خود راهبر در فرایند تعلیم وتربیت

هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین مفهوم یادگیری خود راهبر در نظام تعلیم وتربیت است که به شیوه ی مروری با بهره مندی از مقالات ومنابع مرتبط با موضوع در آبان ۱۴۰۳ انجام شد، خودراهبری دریادگیری یک رویکرد به فرایندیادگیری است که فراگیران را به شناسایی مقاصدیا نیازهای یادگیری خودشان از طریق شناخت مشترک و تصمیم گیری مشارکتی ترغیب می کند. این رویکرد به فراگیران اجازه می دهد راهبردهای یادگیری را به منظور رسیدن به این نیازها به کار ببرند خودراهبری یک خصیصه شخصیتی در نظر گرفته میشود که برآیند آن فرآیند خودراهبری است .این بدین معنی است که عموما همه ی ما تا حدی خودراهبر هستیم .یعنی خودراهبری چیزی نیست که تازه کشف شده باشد بلکه از ابتدای خلقت بشر وجود داشته و بشر ذاتا خودراهبر خلق شده است . براساس استنباط های صورت گرفته می توان نتیجه گرفت که یادگیری خود راهبر جست و جوگری،یادگیری مستقل و تکنیک تجربی تکوین و توسعه ی ارزیابی از پیشرفت فردی و گروهی منجبر به یادگیری خودراهبر می شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری خود راهبر ، تعلیم وتربیت ، یادگیری