اقدام پژوهی : چگونه توانستم با آموزش درس ریاضی به دانش آموزان از راه تلفیق آن با هنر این درس را جذاب کنم ؟

بسیار پیش می آید که دانش آموزان پس از تدریس یک درس، از ما می پرسند که این درس که امروز خواندیم ، به چه درد ما می خورد؟ و کجا می توانیم از آن استفاده کنیم ؟ ریاضیات به عنوان یک درس اصلی است که داشتن درک درست از آن در آیندهی تحصیلی دانش آموزان و طبعا پیشرفت علمی کشور نقش مهمی دارد. همچنین شامل کلیه ارتباطات ریاضی با زندگی روزمره، سایر علوم و کاربردهایی در زندگی علمی آیندهی دانش آموز است . به این ترتیب دربرنامه درسی و آموزشی ، برقرار کردن پیوند ریاضیات با کاربردهایش در زندگی و سایر علوم از قبیل : هنر، علوم طبیعی ، علوم اجتماعی و.... بادی مد نظر قرار گیرد. در صورتی که این موارد در آموزش دیده نشود، این سوال همیشه در ذهن دانش آموز باقی می ماند که ”:به چه دلیل باید ریاضی خواند؟ »و« ریاضی به چه درد می خورد؟ ” بین رشته های علمی ، که بشر در طول هزاران سال به وجود آورده، ریاضی جایمخصوص و ضمنا مهم ی را اشغال کرده است . ریاضیات با علوم فیزیک ، زیست شناسی ، اقتصاد و فنون مختلف فرق دارد. با وجود این به عنوان یکی از روشهای اصلی در بررسی های مربوط به کامپیوتر، فیزیک ، زیست شناسی ، صنعت واقتصاد به کار می رود ودرآینده بازهم نقش اضرییات گسترش بیشتری می یابد. با وجود این مطلب ، برای آموزش جوانان هنوز از همان روشی استفاده می شود که سقراط و افلاطون، حقایق عالی اخلاقی را برای شیفتگان منطق و فلسفه و برای علاقمندان سخنوری و علم کلام بیان می کردند. در حقیقت در درسهای حساب، هندسه و جبر، هرگز لزوم یادگیری آنها برای زندگی عملی خاطر نشان نمی شود. هرگز از تاریخ علم صحبتی به میان نمی آید. نظریه های سنگین علمی ، ولی هیچ نتیجه ای جز این ندارد که دانش آموزان را از علم بری کند و عدهی آنها را تقلیل دهد. یکی از راههای جدی برایحل مسئله توجه به تاریخ علم ، گفتگو دربارهی مردان علم و ارتباط ریاضی با عمل است ، ارتباطی که در تمام دوران زندگی بشر هرگز قطع نشده است .

کلیدواژه ها:

ریاضیات ، هنر ، زندگی علمی ، ریاضیات کاربردی