بررسی رابطه بین خشونت خانگی جسمی والدین علیه فرزندانشان در دوران کودکی با طرحواره استحقاق فرزندان در بزرگسالی

هدف از این مقاله بررسی رابطه بین خشونت خانگی جسمی والدین علیه فرزندانشان در دوران کودکی با طرحواره استحقاق فرزندان در بزرگسالی بود. این پژوهش به بررسی رابطه بین خشونت خانگی جسمی والدین علیه فرزندان و طرحواره استحقاق فرزندان در بزرگسالی پرداخته است. خشونت خانگی به عنوان یک تجربه آسیب زا در دوران کودکی میتواند تاثیرات عمیقی بر رشد عاطفی و روانی کودکان بگذارد و به شکل گیری الگوهای فکری ناسازگار در بزرگسالی منجر شود طرحواره استحقاق به معنای احساس حق بیشتری نسبت به دیگران و نادیده گرفتن نیازهای آنهاست که میتواند به رفتارهای کنترل گرایانه و خود محورانه منجر شود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و نمونه آماری ۱۰۰ نفر از کودکان مقطع ابتدایی بودند که مورد خشونت قرار گرفته بودند. ابزار سنجش شاما پرسشنامه مواجهه کودک با خشونت خانگی و طرحواره استحقاق بود. نتایج نشان میدهد که بین مواجهه با خشونت پدر علیه مادر مواجهه با مشاجره والدین مواجهه درگیری کودک در خشونت والدین مواجهه با عوامل خطرزای زندگی مواجهه با خشونت از طریق استفاده از فناوری های تصویری خشونت بار با طرحواره استحقاق با سطح معنی داری کوچکتر از ۰٫۰۵ رابطه معناداری وجود دارد. تحقیقات نشان میدهد که کودکانی که در محیط های پرتنش و خشونت آمیز رشد می کنند به احتمال بیشتری به طرحواره استحقاق گرایش پیدا میکنند. این تحقیق تاکید دارد که تجربیات خشونت آمیز می تواند به بروز احساسات ناکامی تحقیر و عدم امنیت منجر شود و فرد را به سمت الگوهای فکری ناسالم سوق دهد. مداخلات روان شناختی مانند. درمان شناختی رفتاری و طرحواره درمانی میتوانند به شناسایی و اصلاح این طرحواره های ناسازگار کمک کنند. همچنین آگاهی بخشی به والدین و آموزش روشهای تربیتی مثبت میتواند به کاهش خشونت خانگی و جلوگیری از بروز طرحواره های ناسازگار در نسل های آینده کمک کند نتایج این پژوهش میتواند به تدوین استراتژیهای موثرتر در زمینه پیشگیری و درمان خشونت خانگی و طرحواره های ناسازگار در بزرگسالی کمک کند و نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه را نمایان می سازد.

کلیدواژه ها:

خشونت خانگی ، جسمی ، والدین فرزندان کودکی طرحواره استحقاق فرزندان ، بزرگسالی