بازتولید نابرابری در دسترسی به آموزش عالی پیامد سیاست بومی گزینی

دسترسی به آموزش عالی در بیشتر کشورها به طور قابل توجهی افزایش یافته است اما این فرصت ها در بسیاری از موارد به طور مساوی بین گروه های مختلف توزیع نشده است. هدف پژوهش حاضر، تحلیل پیامدهای سیاست بومی گزینی در کنکور سراسری و نقش آن در بازتولید نابرابری دسترسی عادلانه به فرصت های آموزشی است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. داده های پژوهش مبتنی بر آمارهایی است که سازمان های مرتبط با جمعیت و پذیرش دانشجو جمع آوری و منتشر کرده است که با روش تحلیل ثانویه، تحلیل شده است. در این روش، داده های از آمار و اطلاعات منتشرشده توسط سازمان های مرتبط با موضوع جمع آوری شدند و بر اساس اهداف تحقیق مجددا مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که سیاست بومی گزینی در افزایش احتمال دسترسی استان های محروم ناموفق بوده و استان هایی که در طول ۵ سال مطالعه این تحقیق، بیشترین و کمترین شانس دسترسی را داشتند، بدون تغییر جایگاه خود را حفظ کرده اند. همچنین در بسیاری از استان ها، سطح علمی داوطلبان عامل تعیین کننده ای در پذیرش آن ها نیست. در کنکور سراسری سال ۱۳۹۵ رتبه علمی داوطلبان استان کردستان و استان گیلان به ترتیب ۱۰ و ۲۲ است و رتبه آنها در پذیرش نهایی به ترتیب به ۲۷ و ۶ تغییر یافته است. سرانجام، سیاست بومی گزینی در سه رشته پرطرفدار پزشکی در کنکور سراسری ۱۴۰۱ نه تنها منجر به توزیع عادلانه فرصت ها نشده است بلکه نابرابری را به طور قابل توجهی بازتولید کرده است چنان چه در برخی موارد، احتمال پذیرش داوطلبان بومی در استان های خود، هشت برابر داوطلبان بومی استان­ های دیگر است.

کلیدواژه ها:

سیاست بومی گزینی ، نابرابری فرصت دسترسی ، آموزش عالی ، کنکور سراسری ، استان ها