بررسی اثر همزمان مهار فتودینامیکی و رامنولیپیدی بر تشکیل بیوفیلم در درماتوفیت ها

مقدمه و هدف: عدم موفقیت در درمان بیماری­های مرتبط با درماتوفیت­ها اغلب به دلیل تشکیل بیوفیلم است که باعث می­شود درماتوفیت­ها در برابر ضد قارچ­ها مقاوم باشند. بنابراین به نظر می­رسد که یافتن راهکارهای درمانی جهت مهار تشکیل بیوفیلم، می­تواند به درمان درماتوفیتوز کمک کند. بر همین اساس در تحقیق حاضر تلاش شد تا مهار تولید بیوفیلم درماتوفیت­ها با استفاده از درمان فتودینامیکی و همچنین بیوسورفکتانت رامنولیپید مورد ارزیابی قرار گیرد. هدف از این تحقیق بررسی اثر همزمان فتودینامیکی و رامنولیپیدی بر مهار بیوفیلم در درماتوفیت ها بود.مواد و روش ها: در این مطالعه، پنج گونه درماتوفیت شامل سه ایزوله تریکوفیتون منتاگروفایتس[۱]، تریکوفیتون روبروم[۱] و تریکوفیتون وروکوزوم[۱] و دو ایزوله میکروسپوروم کنیس[۱] و میکروسپوروم جیپسئوم[۱] مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیوفیلم ها تحت درمان با رامنولیپید و تابش نور مرئی قرار گرفتند و تاثیرات آن ها بر کاهش جذب نوری و تشکیل بیوفیلم مورد سنجش قرار گرفتنتایج: نتایج نشان داد که ترکیب این دو روش تاثیر قابل توجهی در مهار رشد و تشکیل بیوفیلم در درماتوفیت ها دارد. به خصوص، کاهش معناداری در میانگین جذب نوری و تشکیل بیوفیلم در گونه های تریکوفیتون مشاهده گردید.نتیجه گیری: این یافته ها نشان دهنده ی پتانسیل بالای استفاده از روش های ترکیبی در درمان عفونت های قارچی و مدیریت بیوفیلم ها می باشد. پژوهش حاضر می تواند به عنوان مبنایی برای مطالعات آینده در زمینه درمان های نوین عفونت های قارچی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

درماتوفیت ، سورفاکتانت ، رامنولیپید ، فتودینامیک ، بیوفیلم