ارزیابی تغییرات مکانی- زمانی شاخص سطح برگ و دمای سطح زمین در مناطق زیست اقلیمی شمال ایران

مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات مکانی- زمانی شاخص سطح برگ (Leaf Area Index, LAI) و دمای سطح زمین (Land Surface Temperature, LST) در مناطق زیست اقلیمی شمال کشور صورت گرفت. بدین منظور از سری زمانی ماهانهLAI  و LST، تولیدات سنجنده مودیس (MODIS) برای کاربری های مرتع و جنگل طی سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۲ استفاده شد. برای بررسی روند شاخص های مورد مطالعه، بدلیل وجود خودهمبستگی معنی دار در سری زمانی از آزمون من کندال پیش سفید شده استفاده شد. شیب خط روند با استفاده از آزمون شیب تخمین گر سن محاسبه شد. نتایج نشان داد که در دوره مطالعه، در تمامی مناطق زیست اقلیمی، شاخص سطح برگ رو به افزایش است. همچنین، در اکوسیستم های جنگلی، ارتباط مستقیم بین LAI و LST در تمام فصول سال مشاهده شد، در حالی که در اکوسیستم های مرتعی، ارتباط مستقیم در بهار و تابستان و ارتباط معکوس در پاییز و زمستان وجود داشت. روند افزایشی سبز شدن در مراتع مربوط به مناطق نیمه خشک و شدیدا بادی (Z=۲/۹۴۴) و جنگل های مناطق معتدل با رطوبت نسبی خیلی بالا (Z=۲/۸۲۵ ) بسیار معنی دار بود. شناسایی و تحلیل ارتباط بین تغییرات LAI و LST می تواند به توسعه راهکارهای مدیریتی موثر برای بهبود کیفیت اکوسیستم های شمال کشور و سازگاری با تغییرات اقلیمی کمک کند.

کلیدواژه ها:

Leaf area index ، Land surface temperature ، Trend analysis ، Climatic zones ، Sen's slope estimator ، Prewhitend Mann-Kendall. ، شاخص سطح برگ ، دمای سطح زمین ، تحلیل روند ، پهنه های زیست اقلیمی ، شیب تخمین گر سن ، من کندال پیش سفید شده