مدل سازی لکه های داغ گذرگاه های زیستگاهی گونه های خانواده راسوها (Mustelidae) و میزان هم پوشی آن ها با مناطق تحت حفاظت در ایران

حفاظت از گذرگاه های زیستگاهی به منظور کاهش اثرات تکه تکه شدن زیستگاه بر جمعیت های حیات وحش، حائز اهمیت است. مطالعه حاضر با هدف شناسایی گذرگاه های زیستگاهی بالقوه میان لکه های زیستگاهی گونه های خانواده راسوها با استفاده از روش تحلیل مسیر حداقل هزینه فاکتوریل و نرم افزار UNICOR انجام شد. با روی هم گذاری گذرگاه های زیستگاهی گونه های این خانواده ، میزان هم پوشی لکه های داغ گذرگاه های زیستگاهی با مناطق تحت حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست و تراکم جاده ای این لکه های داغ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مساحت گذرگاه های زیستگاهی مربوط به گونه های راسو، سمور سنگی و زرده بر بود. لکه های داغ گذرگاه های زیستگاهی خانواده راسوها به طور عمده در رشته کوه های زاگرس و البرز قرار دارند. میزان هم پوشی لکه های داغ گذرگاه های زیستگاهی با مناطق تحت حفاظت کمتر از ۲۵ درصد و تراکم جاده ای ۵۰ متر در کیلومتر مربع بود. لزوم در نظر گرفتن لکه های داغ گذرگاه های زیستگاهی خانواده راسوها در ایجاد مناطق تحت حفاظت جدید و تمهیدات لازم برای حداقل رسانیدن تلفات جاده ای در لکه های داغ گذرگاه های زیستگاهی امری ضروری است. حفاظت از خانواده راسوها به عنوان گونه های گوشتخوار میانی، بقای شبکه های غذایی حیات وحش و پایداری تنوع زیستی ایران را فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

Habitat corridor ، Factorial least-cost path ، Habitat fragmentation ، Zagros and Alborz ، Mesocarnivores ، گذرگاه زیستگاهی ، مسیر حداقل هزینه فاکتوریل ، تکه تکه شدن زیستگاه ، زاگرس و البرز ، گوشتخوار میانی