بررسی الگوی مکانی-زمانی نقاط حاد تصادف در جاده فیروزکوه با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی

شناسایی مناطق خطرناک حادثه خیز از نظر وقوع تصادفات جاده ای در محور فیروزکوه بدلیل ترانزیتی بودن و اهمیت اقتصادی آن و همچنین نقش این جاده در صنعت گردشگری از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار می باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی الگوهای مکانی-زمانی توزیع تراکم و نقاط حاد تصادفات در جاده ترانزیتی فیروزکوه می باشد. بدین منظور، داده های تصادفات جاده ای در سالهای ۱۳۹۵-۱۴۰۱ با استفاده از تخمین تراکم کرنل و تحلیل نقاط حاد در GIS مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که به دلیل محدودیتهای حمل و نقل جاده ای و مسافرت در دوران اپیدمی کرونا، تعداد تصادفات کمتری در سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ در مقایسه با سالهای ماقبل و مابعد آن در بازه زمانی ۱۳۹۵-۱۴۰۱ رخ داده است. نتایج نشان داد که توزیع تراکم و نقاط حاد تصادفات از نظر مکانی-زمانی دارای تغییر پذیری می باشند. بدلیل تراکم بالای تصادفات در منطقه های ایستگاه قطار دوگل و بعد از تونل آبشار، خوشه های تصادفات با میانگین ۳۲/۲ Z-score = و سطوح اطمینان ۹۰ تا ۹۹ درصد در بازه زمانی ۱۳۹۵-۱۴۰۱ در این دو منطقه شناسایی شده است. طول جاده در این خوشه های تصادفات ۹۷۹/۱۰ کیلومتر بوده که شامل ۴۶ درصد از تصادفات جاده ای در این بازه زمانی می باشد. نتایج این تحقیق می تواند جهت بررسی عوامل موثر بر وقوع تصادفات جاده ای در مناطق با تراکم بالا و خوشه های تصادفات، اتخاذ تصمیمات آگاهانه جهت مدیریت سوانح رانندگی و همچنین اجرای اقدامات عمرانی و آموزشی توسط سازمانهای مسئول در جهت افزایش ایمنی جاده مورد استفاده قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

تخمین تراکم کرنل ، توزیع تصادفی ، ختیس-ارد-جی ، خوشه های تصادف ، مازندران