تجزیه ارزش افزوده صادرات ناخالص فعالیت های اقتصادی ایران: یک رویکرد بین کشوری

در سال های اخیر با افزایش دسترسی به داده ها و آمار، به ویژه جداول داده ستانده چند کشوری و داده­های خرد در سطح شرکت، همچنین پیشرفت در ظرفیت پردازش داده کامپیوترهای شخصی برای مدیریت این مجموعه داده های عظیم و همچنین زیرساخت اطلاعات و ارتباطات، امکان استفاده مشترک کارآمد از پایگاه های داده را برای تجزیه و تحلیل تجارت خارجی فراهم کرده است. هدف این مقاله پیاده سازی روش تجزیه صادرات ناخالص بورین و مانچینی (۲۰۲۳)، با استفاده از رویکرد منبع محور و چشم انداز کشور صادرکننده، به عنوان تحلیل پایه برای تجزیه ارزش افزوده در صادرات ناخالص فعالیت های اقتصادی ایران است. سهم این مقاله در ادبیات اقتصادی ایران، در سه محور زیر خلاصه می شود:یک از داده های پایگاه داده ستانده بین کشوری سال ۲۰۱۶ با لحاظ ایران برای مستندسازی تجربی استفاده می­کند. دوم، از بین چارچوب های نظری موجود، تمرکز می کند برآخرین چارچوب نظری مطرح شده توسط بورین و مانچینی (۲۰۲۳) با رویکرد منبع محور و چشم اندازکشوری برای تجزیه ارزش افزوده صادرات فعالیت های اقتصادی ایران. سوم، تفسیری ساختاری ارایه می دهد از تجزیه ارزش افزوده صادرات اقتصاد ایران برای سال ۲۰۱۶ که می تواند مورد استفاده محققان و سیاست گذاران در خصوص زنجیره ارزش جهانی فعالیت های اقتصاد ایران قرار بگیرد. نتایج نشان می دهد ایران در اقتصاد جهانی نقش اندک و شکننده ای  دارد.

کلیدواژه ها:

تجزیه ارزش افزوده صادرات ناخالص ، داده ستانده بین کشوری ، ایران