طراحی الگوی راهبردی نگهداشت منابع انسانی

کارکنان یک سازمان به عنوان یک عنصر کلیدی شناخته می شوند که به سازمان اجازه می دهند تا در جهت اهداف خود پیش رود و ظرفیت های خود را توسعه دهد و در این مسیر ماندگاری نیروی انسانی یک عامل اساسی در نظر گرفته می شود که می تواند مزیت رقابتی بلندمدت ایجاد کند که با افزایش عملکرد و بهره وری مطابق با هدف غایی سازمان همراه است. از طرفی سازمان بهزیستی با کاهش شدید نیروی انسانی مواجه شده است و همچنین بررسی راهبردها و خط مشی های سالانه سازمان بهزیستی کشور درخصوص منابع انسانی بیانگر آن می باشد که موضوع جذب و نگهداشت نیروی انسانی در سیاست گذاری های سازمان از اهمیت قابل توجهی برخوردار نیست لذا هدف از تحقیق حاضر طراحی الگوی راهبردی نگهداشت منابع انسانی است. روش این تحقیق کیفی و به کمک روش گرندد تئوری صورت گرفت. داده های تحقیق از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شد. به این منظور محقق با ۱۶ تن از خبرگان و متخصصان با سابقه کار در سازمان بهزیستی مصاحبه نمود. و به اشباع نظری رسید. نمونه گیری به صورت غیر تصادفی و گلوله برفی صورت گرفت. داده های حاصله در نرم افزار کیفی اطلس تی آی ۹ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها بیانگر سه شاخص علی کیفیت زندگی کاری، ساختار سازمانی و مدیریت متابع انسانی بودند. شرایط زمینه ای شامل فرهنگ سازمانی و نگرش جامعه نسبت به سازمان بهزیستی بود. همچنین شرایط مداخله گر بیانگر تاثیرات ملاحظات سیاسی، ضعف قانون، ماهیت کار در بهزیستی، فضای کار و معضلات اجتماعی بود. در نهایت راهبردها در دو طبقه برنامه ریزی مدون برای منابع انسانی و ترسیم چشم اندازها عنوان شد. همچنین در بحث پیامدها به ارتقای رضایت، بهره وری، وفاداری، ارزش آفرینی برای سازمان بهزیستی اشاره شد.

کلیدواژه ها:

نگهداشت منابع انسانی ، نظریه داده بنیاد ، سازمان بهزیستی