اثربخشی آموزش سرمایه روان شناختی بر مولفه های خوش بینی تحصیلی دانش آموزان گوشه گیر

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش سرمایه روان شناختی بر مولفه های خوش بینی تحصیلی دانش آموزان گوشه گیر انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل به همراه پیش آزمون و پس آزمون بود. در این پژوهش، جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان نجف آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. ۳۶ نفر از دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان نجف آباد با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت انتساب تصادفی در دو گروه ۱۸ نفره (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه خوش بینی تحصیلی اسچنن- موران و همکاران (۲۰۱۳) و پرسشنامه احوال شخصی وودورث (۱۹۲۰) بود. بسته مداخله مبتنی بر آموزش سرمایه روان شناختی تحویلیان و همکاران(۱۴۰۲) به تعداد ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۸ انجام شد. نتایج نشان داد: بین مولفه های خوش بینی تحصیلی دانش آموزان گوشه گیر دو گروه آزمایش و کنترل، در پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت (۰۱/۰P<). بر این اساس می توان نتیجه گرفت آموزش سرمایه روان شناختی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش سرمایه روان شناختی ، خوش بینی تحصیلی ، گوشه گیر