تاثیر برند کارفرمایی بر جذب و نگهداشت استعدادها: رویکردی یکپارچه از مدیریت بازاریابی و منابع انسانی

این مقاله به بررسی نقش حیاتی برند کارفرمایی در افزایش توانایی سازمان برای جذب، مشارکت و حفظ استعدادهای برتر با تمرکز یکپارچه بر بازاریابی و مدیریت منابع انسانی (HRM) می پردازد. برند کارفرمایی که به ترویج استراتژیک یک سازمان به عنوان کارفرمای منتخب اشاره دارد، به ابزاری ضروری در بازار رقابتی استعدادها تبدیل شده است. این تحقیق به بررسی ابعاد کلیدی برند کارفرمایی، از جمله توسعه یک پیشنهاد ارزش کارمند (EVP) قانع کننده، نقش پلتفرم های دیجیتال در ارتباطات برند و همسویی تجربیات کارکنان داخلی با وعده های برند خارجی می پردازد. یافته ها نشان می دهد که یک برند کارفرمایی خوب طراحی شده، جذابیت سازمان را برای کارمندان بالقوه به طور قابل توجهی بهبود می بخشد و با ایجاد یک محیط کاری مثبت و فرهنگ سازمانی قوی، حفظ کارکنان را افزایش می دهد. علاوه بر این، ادغام عملکردهای مدیریت منابع انسانی و بازاریابی برای حصول اطمینان از ثبات در برند کارفرمایی ضروری است که برای استخدام و تعامل بلندمدت کارکنان بسیار مهم است. این مقاله همچنین بر اهمیت رویکردهای نوآورانه مانند بازی سازی و تجزیه و تحلیل داده ها در تقویت تلاش های برند کارفرمایی تاکید می کند. در حالی که برند کارفرمایی مزایای متعددی را ارائه می دهد، سازمان ها باید از همسویی بین پیام های برندسازی خود و شیوه های داخلی اطمینان حاصل کنند تا از عدم مشارکت کارکنان و گردش مالی بالا جلوگیری کنند. در نتیجه، برند کارفرمایی یک ابزار استراتژیک قدرتمند است که در صورت اجرای موثر، یک مزیت رقابتی در جذب و حفظ استعدادها، تضمین عملکرد پایدار سازمانی را فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

برند کارفرمایی ، جذب استعداد ، حفظ استعداد ، پیشنهاد ارزش کارمند (EVP) ، مدیریت منابع انسانی (HRM)