بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی و کیفیت زندگی

شاخه جدید علم روانشناسی و دیدگاه نوین آن تحت عنوان رویکرد «روانشناسی مثبت نگر»، در صدد بررسی ظرفیت ها و قدرتهای روان شناختی است در دیدگاه جدید اعتقاد بر این است که ویژگیهای مثبت قابل اندازه گیری میتوانند به عنوان سپری افراد را در برابر حوادث نامطلوب خطرزا محافظت نمایند . در ایمان به خدا نیروی خارق العاده ای وجود دارد که نوعی قدرت معنوی به انسان متدین میبخشد و در تحمل سختیهای زندگی به او کمک میکند و او را از نگرانی و اضطراب دور میسازد. ایمان به خدا اگر از کودکی در نفس انسان استقرار یابد، نوعی مصونیت و پیشگیری از آسیبهای بیماریهای روانی به شخص میبخشد. مومن در عبادت و کارهایی که برای رضای خدا انجام می دهد همواره به خداوند نظر دارد و به همین دلیل احساس میکند که خداوند همواره با اوست و به او کمک میکند. این احساس، ضامن استقرار امنیت و آرامش در نفس اوست. امروزه در اندازه گیری سلامت، در نظر داشتن ابعاد چندگانه سلامتی بیش از پیش مطرح است. هدف از پژوهش بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی و کیفیت زندگی است. تحقیقات پیشین نشان داده است که مذهبی بودن به معنای وسیع کلمه می تواند آثار بحرانهای شدید زندگی را تعدیل کند.تحقیق پیش رو به روش مروری به نگارش در آمده است. به گونه ای که منابع معتبر از قبیل مقالات ، مجلات ، تئوری ها و... به دقت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته و بر روی مطالب آن تحلیل انجام گردیده است.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، زندگی ، روانشناسی