آب درمانی :طب مکمل و مشکلات جنسی

آب درمانی (hydropathy) به سیستم درمانی از طریق آب اطلاق میشود و الزاماً به معنای درمان از طریق آشامیدن نیست. استحمام و دوش گرفتن از شیوههای رایج این نوع درمان است. قرنی که پشت سر نهادهایم یعنی قرن بیستم، قرن اوج گیری داروهای صناعی و شیمیایی بود و کاربرد آن در طب موسوم به آلوپاتیAllopathic medicine و به عینه ناطر بودهایم که به رغم همه پیشرفتهایی که در این شیوه از طبابت حاصل شده است کوهی از بیماریها و اختلالات لاینحل باقیماندهاند. لذا در آستانه قرن بیست و یکم بشر به این فکر افتاد به جای گسترش داروها که با طبیعت بشری ناسازگار است یک بار دیگر به طبیعت روی آورد تا به قول ابنسینا : درمان هر درد را در طبیعت بجویدبقول پروفسور پارکرparker)یکی از پیشقراولان آب درمانی در دنیا هر چه ما به طبیعت بیشتر و به تجارب دارو کمتر اطمینان کنیم مرگ و میرناشی از بیماریها کاهش محسوستری پیدا خواهد کرد. در جدال بین دارو و بیماری، اغلب بیماران از داروها بیشتر از خود بیماریها تلف میشوند بخاطر نتایج موفقیتآمیز و انکار ناپذیری که از آب درمانی به دست میآید باید اینگونه درمان را در درسنامههای پزشکی وارد کرد مانند هر آموزش دیگر این رشته نیاز به آموزش خاص خود دارد. آب درمانی خادم طبیعت است و صدراعظم سلامتی. اگر هوای آلوده، معضل شهرنشینی، غذاهای ناخالص ناگوار و زایمانهای فرساینده تأثیراتسوئی بر روابط طبیعی گذاشتهاند آب درمانی بنا بر دو اصلویت » و « پاکسازیبهداشت و تندرستی را بر ما ارزانی خواهد داشت. شست و شوی مکرر اندامهای جنسی توسط هندوها و مسلمانان با هدفهای یکسانی انجام میپذیرد. آب هر چه سردتر باشد بهتر است. این نوع شستشو باعث تقویت تمام بدن میشود. از تحریک شبانه و عمل استمنا جلوگیری میکند. در آب درمانی توصیه شدهاست که پس از هر ادرار کردن اندامهای فوق را با آب سرد بشویند