اثربخشی آموزش از طریق بازی در ارتقای مهارت های اجتماعی-عاطفی دانش آموزان ابتدایی

آموزش و پرورش دانش آموزان در دوران ابتدایی از اساسی ترین مراحل شکل گیری شخصیت، مهارت های اجتماعی و عاطفی آنان است. در این دوره حساس، کودکان علاوه بر یادگیری مهارت های علمی، به تقویت مهارت های اجتماعی-عاطفی نیاز دارند که آن ها را برای زندگی فردی و اجتماعی آماده تر کند. یکی از روش های جذاب و موثر برای تقویت این مهارت ها، استفاده از بازی به عنوان یک ابزار آموزشی است. بازی، علاوه بر فراهم کردن محیطی شاد و جذاب برای یادگیری، فرصت تعامل، مشارکت و تجربه های عملی را برای دانش آموزان ایجاد می کند. بسیاری از دانش آموزان در دوران ابتدایی با چالش هایی در تعاملات اجتماعی و مدیریت عواطف خود روبه رو هستند. این ناتوانی ها ممکن است منجر به مشکلات رفتاری، کاهش اعتمادبه نفس، یا حتی ناکامی در فرآیند یادگیری شود. روش های سنتی آموزش گاهی نمی توانند پاسخگوی نیازهای عاطفی و اجتماعی کودکان باشند، زیرا معمولا بر انتقال صرف دانش متمرکز هستند. بازی به عنوان یک ابزار آموزشی نوآورانه می تواند فرصت مناسبی برای بهبود مهارت های اجتماعی-عاطفی فراهم کند. اما هنوز پژوهش های کافی در زمینه اثربخشی این رویکرد به ویژه در محیط مدارس ابتدایی صورت نگرفته است. ارتقای مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان می تواند تاثیر چشمگیری بر کیفیت زندگی آنان در دوران کودکی و بزرگسالی داشته باشد. از آنجا که دوران ابتدایی پایه گذار آینده دانش آموزان است، توجه به این دوره از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به کارگیری روش های نوین مانند بازی های آموزشی می تواند به پرورش نسلی توانمندتر کمک کند. از این رو، بررسی علمی اثربخشی آموزش از طریق بازی در این حوزه ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

آموزش از طریق بازی ، مهارت های اجتماعی-عاطفی ، دانش آموزان ابتدایی ، تعامل اجتماعی.