ارزیابی تاثیر ریزوباکتری های بومی و نانوذرات سیلیکون بر میزان رشد و صفات مولفولوژیکی گیاه ذرت تحت تنش شوری

تنش شوری یک عامل تنش غیر زیستی برای گیاهان زراعی ، باغی و تهدیدی برای امنیت غذایی جهانی محسوب می شود. بهینه سازی عملکرد بدون تاثیر نامطلوب بر اکوسیستم برای کشاورزی پایدار ضروری است.یکی از راهکارهای موثر و اقتصادی در جهت کاهش اثرات مخرب تنش شوری استفاده از میکروارگانیسم های خاک است که می تواند در افزایش مقاومت گیاه در مقابل عوامل نامساعد محیطی و در نتیجه بهبود رشدف نمو وعملکرد گیاه کارآمد باشد. در این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر دو جدایه باکتری انتخابی با سطوح شوری و محلول پاشی نانوذره سیلکون بر خصوصیات رویشی گیاه زراعی، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در ۳ تکرار روی گیاه ذرت طراحی شد. فاکتورها شامل ۳ سطح باکتری (شاهد بدون باکتری، باکتری سودوموناس و باکتری کوکویا)، دو تیمار تنش شوری (بدون تنش، شوری ۱۲ دسی زیمنس بر متر) و سه سطح محلول پاشی نانو ذره سیلیکون صفر، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر بودند. گیاهان تلقیح شده با باکتری به مدت ۹۵ روز در شرایط کنترل شده گلخانه نگهداری و سپس برداشت شدند. نتایج این پژوهش نشان داد جدایه های باکتری انتخابی در شرایط تنش و بدون تنش برخصوصیات اندازه گیری شده گیاه ذرت تاثیر معنی دار داشت. تنش شوری سبب کاهش ارتفاع اندام هوایی، ارتفاع ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه گردید. بیشترین ارتفاع اندام هوایی (سانتی متر) و حجم ریشه (سانتی متر مکعب) به ترتیب با مقدار ۱۱۰/۳ و ۳۸ به جدایه باکتری کوکوریا در سطح محلول پاشی ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر نانو سیلیکون بدون تنش شوری اختصاص یافت. بنابراین، جدایه باکتری کوکویا و سودوموناس تا حد زیادی اثرات منی و مخرب تنش شوری را مهار کرد و بر خصوصیات رویشی ذرت تاثیر معنی دار گذاشت.

کلیدواژه ها:

جدایه ، تنش شوری ، کوکوریا ، نانوذره سیلیکون ، فعالیت آنزیم