بررسی اثرات عوامل کنتراست مبتنی بر گادولینیوم (GBCA) بر بافت های بدن و محیط زیست در تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)

عوامل کنتراست مبتنی بر گادولینیوم (GBCA) به دلیل پروفایل ایمنی مطلوب، به طور گستردهای در تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)استفاده می شوند. با این حال، نگرانی هایی در خصوص رسوب گادولینیوم در بافت های مختلف بدن، حتی در بیماران با عملکرد کلیوی نرمال، وجود دارد۱. مطالعه ای تاثیر GBCA خطی (گادودایامید) بر شدت سیگنال (SI) در هسته های عمقی مخچه سگ ها پس از چندین بار MRI بررسی کرد. نتایج نشان داد که تغییرات قابل توجهی در SI مشاهده نشد، اما مقادیر ناچیزی گادولینیوم در بافت شناسایی شد۲. در مطالعه دیگری ، غلظت گادولینیوم در بافت های مختلف بدن گوسفندها ۱۰ هفته پس از تزریق GBCA های خطی و ماکروسیکلیک ارزیابی شد. نتایج نشان داد که GBCAهای خطی منجر به بالاترین غلظت گادولینیوم در کلیه و کبد شدند، در حالی که GBCA های ماکروسیکلیک غلظت های پایین تری را ایجاد کردند، بدون اینکه تغییرات بافتی قابل توجهی مشاهده شود۳. نگرانی های فعلی در مورد سمیت GBCA، ضرورت تنظیم و محدود کردن استفاده بالینی این مواد را نشان می دهد . سطوح مجاز گادولینیوم در آب هنوز مشخص نشده است و افزایش گادولینیومهای مبتنی بر GBCA در منابع آبی نگرانکننده است .یافته ها نشان می دهند که فرآیندهای تصفیه فاضلاب به طور کامل GBCAs را حذف نمی کنند و ممکن است باعث تبدیل آنها به فلزیونی آزاد ( (Gd شوند. این مسئله خطر سمیت زیست محیطی و اثرات منفی بر سلامت انسان، شامل علائم گوارشی ، لرزش، اختلالات شناختی ، و تغییرات مزمن در پوست و چشم ها را به همراه دارد۴. این مطالب ضرورت توجهات بیشتر برای درک بهتر اثرات بلندمدت و ایمنی گادولینیوم و توجه به استانداردهای نظارتی را نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

عوامل کنتراست مبتنی بر گادولینیوم (GBCA) ، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) ، خطرات زیست محیطی ، سمیت گادولینیوم.