بررسی رابطه هوش موفق با خودپنداره تحصیلی و حق بر آموزش (مطالعه موردی: مدرسان و دانش آموزان مراکز آموزش-های خارجه غیردولتی)

هدف از پژوهش حاضر تعیین بررسی رابطه هوش موفق با خودپنداره تحصیلی و حق بر آموزش (مطالعه موردی: مدرسان و دانش آموزان مراکز آموزش های خارجه غیردولتی) ارومیه بود. تحقیق حاضر به روش توصیفی _ همبستگی به انجام رسید. جامعه آماری پژوهش (۱۸۶) نفر از دبیران و دانش آموزان زبان خارجی در مراکز آموزشی غیردولتی زبان های خارجی سطح شهر ارومیه بودند. حجم نمونه تحقیق بر اساس جدول مورگان ( ۱۱۸) نفر تعیین گردید که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه ۱_ پرسشنامه سبک های تدریس بر اساس هوش موفق پالوز و ماریکوتو (۲۰۱۳) ۲- پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یس یسن چن (۲۰۰۶) استفاده گردید. روایی پرسشنامه ها به وسیله صاحب نظران تایید شد. برای تاثیر پایایی پرسشنامه ها از رابطه آلفای کرونباخ استفاده گردید. نتایج برای پایایی پرسشنامه هوش موفق (۰/۸۴) و برای پرسشنامه خودپنداره تحصیلی (۰/۷۸) محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) انجام گرفت.

کلیدواژه ها:

حق بر آموزش ، خودپنداره تحصیلی ، هوش موفق