درمانهای روانشناختی در اختلال تنیدگی پس از سوء استفاده جنسی

اختلال تنیدگی پس از ضربه در طبقه بندی تشخیصی در شمار اختلالات اضطرابی قرار دارد. این اختلال DSMIV هنگامی رخ می دهد که فرد یک تنیدگی هیجانی شدید را تجربه ت بر اثر حوادثی چون s می کند . این تنیدگی هیجانی ممکن احضور در جنگ، تصادفات شدید، مورد ضرب و شتم و تجاوز جنسی قرار گرفتن برای فرد ایجاد می شود . در این مقاله به توصیف و درمان اختلال تنیدگی پس از سوء استفاده جنسیپرداخته می شود . هنگامیکه فردی قربانی سوء استفاده فیزیکی یا روانشناختی شده، به شدت دچار واکنشهای هیجانی مثل ترس، ناامیدی، افکار و تصورات ناخوشایند و رویاهای مخرب مرتبطبا بحران جنسی می شود و همیشه نگران وقوع دوباره آن اتفاق است و هنگامیکه با نشانه ها یا علائمی حتی نمادین از بحران قبلی مواجه می شود بشدت اجتناب می کند . همچنین ازفعالیت، موقعیت یا افرادی که به نحوی با بحران جنسی مرتبطند دوری می کند و از بخاطر آوردن جنبه های مهم سوء استفاده جنسی ناتوان است . فرد قربانی نسبت به فعالیتهای مهم زندگی بی علاقهاست و در آن مشارکت نمی کند . نسبت به دیگران احساس تعلقی ندارد و از تجربه کردن گستره وسیعی از عواطف مثل عشق ناتوان است . نسبت به آینده دچار احساسات منفی و غیر واقع بینانه است . دچار اختلال خواب و فقدان توجه است. دچار احساس گناه و علائم افسردگی است . بعضاً به سوء مصرف الکل و مواد مخدر روی می آورند و افکار خودکشی در آنها دیده می شود . در روابط بین فردی با نزدیکان دچارتعارض شدید هستند و معمولا به دلیل تعارض با کارفرما و شدت علائم اضطراری قادر به ادامه کارشان نیستند . هنگامیکه فرد بصورت مکرر حادثه را در رویا یاخیالات بیداری تجربه کند، دائماً از یادآوری حادثه اجتنابکند، نسبت به چنین یادآوری کرختی داشته باشد و به طور مستمر برپایی شدید را تجربه کند و این علائم بیش از یک ماه در فرد باقی باشد . بر اساس ملاک های DSMIV می توان اختلال تنیدگی پس از ضربه ( سوء استفاده جنسی ) را برای او تشخیص داد .