خوانش سیاست های افزایش فرزندآوری درکشورهای منتخب با تاکید برخط مشی گذاری جمعیتی در ایران

ارزشهای خانوادگی شامل مجموعه پیچیدهای از ارزشهای در هم متداخل از جمله ارزشهای ازدواج، همسرداری و فرزندآوری است . نتایج مطالعات نشان می دهد طی چند دهه اخیر، تغییرات سریعی در رفتارها و نگرشهای باروری در سطح جهان به ویژه درکشورهای درحال توسعه رخ داده است . دراین کشورها، بافت سنتی خانواده نیز آمیزهای از تداوم و تغییر را تجربه کرده است . در این میان توسعه و مدرنیزاسیون، به عنوان عاملی مهم ، هم بر سیاست های جمعیتی و هم رفتار باروری افراد عادی جوامع تاثیرگذاشته است . بنابراین در این مقاله تلاش شده با بهره گیری از روش مرور سیستماتیک و برپایه جدیدترین آثار، مقالات و گزارش های فنی ، سیاست های مشوق باروری با رویکرد پایایی خانواده در کشور های منتخب ژاپن و کره جنوبی در شرق آسیا و انگلستان و فرانسه در اروپا مورد واکاوی قرار گیرد. یافته ها نشان می دهد مهمترین واکنش سیاستی نسبت به باروری پایین ، ایجاد محیط اجتماعی و نهادی مناسب برای حمایت از فرزند آوری با رویکرد برابری جنسیتی ، سیاست های دوستدار خانواده، سیاست های دوستدار مراقبت از کودک، تعادل بین کار و خانواده و نیز بهبود سبک زندگی در این جوامع است . نتایج نشان می دهد سیاست های آنها جامع نگر بوده و با توجه به تغییر شرایط مرتبا تغییر کرده است و اتفاقا به سمت بهبود شرایط فرزندآوری و ارزشمند نمودن خانوادههای بالای دو فرزند حرکت کرده است . با توجه به تغییرات و دگرگونی های به وجود آمده در تعداد و ساختار جمعیت ایران در دهه های اخیر، لزوم اتخاذ سیاست های جمعیتی جدید در اسناد بالادستی سیاست های کلی جمعیت ، قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت و برنامه هفتم توسعه دیده شد. بنابراین بهره گیری از تجارب سیاستی کشورهای مورد مطالعه می تواند در موفقیت و پایداری سیاست ها مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

سیاست های جمعیتی ، واکنش سیاستی ، مرور سیستماتیک ، فرزند آوری و خانواده