بررسی جایگاه استنادی مقالات شیمی کشور ایران در نمایه استنادی علوم

هدف: هدف این پژوهش بررسی اعتبار مقالات ایرانی حوزه شیمی در سال ۲۰۱۰ میلادی بر پایه ارزش استنادی آن ها و شناسایی ارتباط بین تعداد استناد و ارزش جایگاه استنادی است.     روش شناسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی علم سنجی است که از روش تحلیل استنادی برای ارزیابی مقالات شیمی ایران که در وب گاه علوم نمایه شده اند، استفاده کرده است.جامعه پژوهش شامل ۵۱۷ مقاله شیمی ایران است که از ۱۷۶ مجله که در سال ۲۰۱۰ منتشر شده اند، ۱۱۰۳۵ استناد دریافت کرده اند. برای شناسایی ارتباط بین تعداد استنادها و ارزش جایگاه استنادی از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید.                           یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بیشتر مقالات جامعه پژوهش استناد خود را از بخش های مقدماتی دریافت کرده اند و بخش روش آزمایش و بحث/نتیجه گیری در رتبه های بعدی قرار دارند. همچنین خوداستنادی ها اثری بر توزیع استنادها در جایگاه های مختلف یک مقاله نداشتند و بیشتر مقالات (۵۵.۸۶درصد)، کمترین ارزش جایگاه استنادی (۱۵. ۰-۱) را به دست آوردند. علاوه براین ارتباط مثبتی بین تعداد استناد و ارزش جایگاه استنادی برقرار بوده است (r=۰.۷۸). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که جایگاه استنادی می تواند تاثیر و کیفیت مدارک را بهتر از تعداد استناد دریافت شده مورد ارزیابی قرار دهد و تعداد استناد نیز می تواند پیش بین مناسبی برای ارزش جایگاه استنادی باشد.

کلیدواژه ها:

تحلیل بافتار ، تحلیل استنادی ، جایگاه استنادی ، نشریات ، شیمی