سنجش و ارزیابی بهره وری علمی پژوهشگران حوزه «علوم شناختی» در ایران و جهان

هدف: این پژوهش با هدف شناسایی و ارزیابی بهره وری علمی پژوهشگران ایران در حوزه «علوم شناختی» انجام شده است.روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کاربردی علم سنجی است که برای انجام آن از روش های اسنادی و پیمایشی استفاده شده است. جامعه این پژوهش شامل تمامی پژوهشگران، دانشگاه های ایران در حوزه علوم شناختی است که طی سال های ۱۹۸۳ تا ۲۰۱۷ در پایگاه وب آو ساینس دارای مقاله بوده اند. تعداد مقاله های مورد مطالعه ۱۳۱۷ عنوان و مربوط به ۹۴ پژوهشگر است. علاوه براین، برای تعیین وزن و اهمیت هریک از شاخص های مورد نظر، از نظرات تعداد ۳۰ نفر از پژوهشگران علم سنجی و متخصصان موضوعی به عنوان بخشی دیگر از جامعه این پژوهش استفاده به عمل آمد و نظرات آنها از طریق پرسشنامه جمع آوری شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهند که شاخص های مربوط به Q۱, Q۲ و H-Index برای پژوهشگران حوزه علوم شناختی از اهمیت زیادی برخوردار است. همچنین، پژوهشگران دانشگاه تبریز (با امتیاز وزنی ۸۴۸.۳) به لحاظ رتبه پژوهشی در مقام نخست، دانشگاه علوم پزشکی تهران (با امتیاز وزنی ۵۷۲.۴) در رتبه دوم و دانشگاه امیرکبیر (با امتیاز وزنی ۵۱۹.۹) در رتبه سوم قرار گرفتند.نتیجه گیری: شناسایی دانشگاه های فعال ایران در حوزه علوم شناختی، جهت برنامه ریزی، بهبود و توسعه این حوزه از دانش در عرصه علم و فناوری کشور از نتایج این پژوهش است

کلیدواژه ها:

علوم شناختی ، بهره وری علمی ، علم سنجی ، ایران ، تولید علم