دولت در جایگاه کار آفرینی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 45

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCEUMA01_105

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1403

چکیده مقاله:

مورد آخر به اندکی پیش از برگزاری جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ در آفریقای جنوبی بر می گردد و از نظر مشارکت دولت در امور کار آفرینی یک مورد منحصر به فرد محسوب می شود. این منطقه پر تردد در امتداد جاده بین ژوهانسبورگ و سان سیتی و حدودا در میانه های راه واقع شده و به عنوان لاس وگاس آفریقای جنوبی شناخته می شود. منطقه رویال بافوکنگ، که متشکل از ۲۹ روستا و ۰۰۰/۳۰۰ جمعیت است، پس از دستیابی به حقوق خود به عنوان دومین دارنده ذخایر پلاتین، اقدام به توسعه رویکردهای نوآورانه در راستای نیل به ثبات و پایداری در آفریقای جنوبی نمود. تحت رهبری کوزی (پادشاه)، دولت رویال بافوکنگ منابع خود را در جهت تسهیل امور مدیریتی، خدمات مدنی و اجتماعی و امور زیر ساختی مفید برای جامعه، سرمایه گذاری کرد. علاوه بر سرمایه گذاری های سنتی، دولت رویال بافوکنگ همواره بر این اعتقاد است که ورزش یکی از عوامل کلیدی توسعه است. کوزی سابق، با چنین ذهنیتی و با امید و آرزوهای فراوان اقدام به ساخت استادیوم فوتبالی نمود که به عنوان محل برگزاری جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ مورد استفاده قرار گرفت. این منطقه به دلیل فراهم آوردن امکان تمرین در ارتفاع بالایی از سطح دریا، در کانون توجه گردشگران قرار داشت و محل مناسبی برای برگزاری رویدادهای ورزشی و جذب توریسم ورزشی محسوب می شود. استفاده دولت رویال با فوکنگ از ورزش برای فعالیت های کار آفرینانه دارای وجوه مختلفی است. یکی از نکات مهم، تلاش برای استفاده از ورزش در جهت تحقق آرمان های جامعه است. پردیس ورزشی رویال بافوکنگ، نه تنها محلی برای ورزش حرفه ای است بلکه هم اکنون تمام کودکانی که در آن منطقه در حال رشد هستند. با نگاه کردن به این مجموعه پی میبرند که فرصت استفاده از چنین تسهیلاتی برای آنها وجود داشته و فراهم است. این مدل را می توان به عنوان یک هرم در نظر گرفت. در پایه هرم، انبوه فعالیت های ورزشی قرار دارد که همه جوانان می توانند در آنها شرکت کنند. همراه با پیشرفت بازیکنان در رقابت های ورزشی سطح بالاتر (سطح فوقانی هرم)، آنها می توانند تیم های ورزشی حرفه ای را ببینند که روزی در آینده خواهند توانست به آن ملحق شوند، همین طور امکانات و تسهیلاتی که در صورت راه یابی آنها به بالاترین سطوح ورزشی در اختیارشان قرار می گیرد، در معرض دید آنها قرار خواهد گرفت. سرمایه گذاری دولتی در این مورد منحصر به فرد است، زیرا آنها نه تنها امکانات را فراهم آورده اند بلکه به سرمایه گذاری در توسعه ورزش و توریسم نیز پرداخته اند. بدین ترتیب دولت تاثیرات اجتماعی ناشی از فعالیت های کار آفرینی خود را در تیم ها و امکانات ورزشی در نظر گرفته است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

رضا جعفرزاد

دانشجو کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی

زهرا هژبری

دانشجو کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی