بررسی میزان تاثیرگذاری حس مکان برا ی استفاده کنندگان منزل مسکونی در طراحی و ایجاد یک مسکن ایده ال

مسکن که در لغت به معنای عام خانه یا سرپناه مورد نظر همگان قرار دارد از ما قبل تاریخ به عنوان اولویت های اصلی زندگی بشر، و از اهمیت بالایی برخوردار بوده است از همان زمان هایی که انسان در پی یافتن ی مکانی مناسب برای در امان ماندن از حوادث طبیعی از قبیل حمله ی حیوانات وحشی و شرایط جوی مانند گرما سرما ، سیل و طوفان بوده است ، انسان ها پس از گذار از مرحله ی سکونت بر روی درختان و نیز زندگی در غارها پس از یک جانشینی موفق به ساخت خانه و سرپناه شدند این خود نشان از ایجاد یک تحول در زندگی انسان های ابتدایی داشت که باعث ایجاد تمدن ها و فرهنگ های مختلف شد امروزه مسکن به مکانی با حداقل امکانات رفاهی برای اقامت داشتن و زندگی کردن در آن گفته می شود که از مهمترین نیاز های انسان و خانواده ها در تمامی نقاط دنیاست چرا که مسکن به عنوان یک سرپناه نه تنها انسان ها را ایمن نگه می دارد و از آن ها محافظت می کند بلکه عاملی تعیین کننده در سلامت افراد نیز محسوب می شود زیرا یک مسکن بی کیفیت می تواند عاملی منفی در سلامت جسمی و روانی افراد باشد انسان ها هر چقدر از محیط زندگی خود رضایت داشته باشند به همین میزان از کیفیت زندگی بالاتری نیز برخوردار خواهند بود یکی از عوامل مهمی که می تواند رضایت افراد و خانواده ها را افزایش دهد ایجاد حس مکان در افراد است حس تعلق و حس مکان در هماهنگی با ذهنیت و رفتار های انسان بوده و می تواند موجب نشاط و سرزندگی افراد شود همین امر باعث ایجاد حس رضایتمندی افراد در محیط می شود و می تواند یک محیط کیفی ایده ال بوجود آورد با توجه به نکات مطرح شده سوال اصلی این پژوهش اینگونه بیان می شود تا چه میزان حس مکان می تواند در بوجود آوردن یک مسکن با کیفیت موثر باشد ؟ محقق با بهره گیری از روش تحقیق به شکل توصیفی تحلیلی و برررسی نمونه های موردی و تجزیه تحلیل داده های علمی ،ایجاد حس مکان در افراد را یکی از مولفه های تاثیر گذار بر ساخت مسکن های با کیفیت لحاظ کرد و توانست پژوهش را به جمع بندی نهایی برساند