ارزیابی رفتار سامانه جداساز لرزه ای لاستیکی _فولادی با هسته های چندگانه

برایی بالابردن میزان میرایی سامانه های جدا ساز لرزه ای لاستیکی -فولادی استفاده از هسته های چهارگانه با قطر ۵۰ میلیمتر بر روی شعاع ۱۲۰ میلیمتری از مرکز جدا ساز به جای هسته مرکزی ۱۵۰میلیمتری پیشنهاد گردید که افزایش میرایی از حدود ۱۰ درصد به ۲۰ درصد را به دنبال داشت .هدف اصلی در این پژوهش بالابردن میزان میرایی توسط سامانه جداساز لرزه ای به وسیله افزایش در قطر هسته ها و قطر سامانه از حدود ۲۰ درصد به ۳۰ درصد می باشد.در این مطالعه از نرم افزار شبیه ساز آباکوس مبتنی بر روش اجزای محدود برای مدل سازی نمونه ها و منحنی هیسترزیس برای نشان دادن مفهوم انرژی و همچنین برای میرایی ازرابطه پیشنهادی جاکوبسن استفاده شده است .با مقایسه چهار نمونه مدلسازی شده به این نتیجه می رسیم که افزایش ابعاد سامانه و قطر هسته ها همیشه موجب افزایش میرایی و جذب انرژی بیشتر نخواهد شد و رفتار سامانه جداساز لرزه ای با هسته های چندگانه تحت تاثیر میزان سطح اشغال هسته های سامانه قرار دارد .

کلیدواژه ها:

جداساز لرزه ای ، میرایی ، هسته های چندگانه