نقش دینداری مجرمین بر عدم تکرار جرم پس از اجرای مجازات حبس و بازگشت به خانواده سالم

خانواده مهم ترین نهاد اجتماعی در جامعه و می تواند اصلی ترین رکن تربیت و بازدارندگی افراد در جهتعدم تکرار جرم مجرمین می باشد. در خانواده های که دین سرلوحه اعمال و رفتار آنهاست ارتکاب جرم رامعصیت دانسته و بسمت انجام جرم نمی روند. گاهی همین افراد به علت های گوناگون مرتکب جرم شده وگرفتار مجازت می گردند اما از دیگر زندانیان راحت تر اصلاح شده و به دامان خانواده باز می گردند. هر ملتوتمدنی بر اساس نگرش خود به دین ،انسان و زندگی، نظریات مختلفی را بیان کرده اند اما همگی اتفاق نظردارند که راه سعادت انسان دینداری است و بهترین راه در جهت جلوگیری از انجام جرم را دینداری می دانند.این تحقیق با توجه به ماهیت آن از نوع تحقیقات کاربردی و با توجه به روش مورد استفاده در این پژوهشپیمایشی و کتابخانه ای ، ابزار گردآوری اطلاعات مورد نیاز نیز پرسشنامه و مصاحبه بوده است . جامعه آماریاین پژوهش مطالعه موردی ،زندان شهر کرج می باشد . حجم نمونه در این پژوهش با استفاده از فرمول کوکران۱۳۵ نفر بدست آمد . تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss و از طریق آمارهای توصیفی از جمله آمار توزیع فراوانی و آمار استنباطی ، از جمله ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است . نتایج حاصلاز آزمون فرضیه ها به شرح زیر می باشد: بر اساس ضریب همبستگی پیرستون بین مذهب ، نهاد خانواده وبرنامه های بازپروری زندان بعد از اجرای مجازات و آزادی از حبس رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

دینداری ، تکرار جرم ، بزهکار ، بازوروری ، سازگاری اجتماعی