پیش بینی تعارض والد فرزندی براساس ابرازگری هیجانی والدین

پژوهش حاضر پیش بینی تعارض والد فرزندی براساس ابرازگری هیجانی والدین دانش آموزان متوسطه اول شهر شیراز است. در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شده است جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر شیراز و والدین(مادران) آنها در سال تحصیلی ۱۴۰۱_۱۴۰۲ تشکیل داده اند. روش نمونه گیری یه صورت تصادفی خوشه ای و ۱۵۳ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های تعارض والد-فرزند مورای و اشتروس و ابرازگری هیجانی (EEQ) کینگ و امونز است که از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخورداراند. برای تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است با توجه به متغیر پیش بین وارد شده به مدل رگرسیون، حدود ۷ درصد از واریانس یا تغییرات متغیر ملاک توسط متغیر پیش بین وارد شده به مدل قابل توضیح و تبیین است. ضریب تعیین تعدیل شده نیز برابر با ۰/۰۶ است. نتایج نشان داد متغیر تعارض والد-فرزند در معادله رگرسیون وارد شده و واریانس پیش بینی شده از ابرازگری هیجانی والدین را به صورت معنی داری افزایش داده-اند، نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد بین ابرازگری هیجانی با تعارض والد-فرزند رابطه مثبت معناداری وجود دارد(p<۰/۰۵).

کلیدواژه ها:

تعارض والد فرزند ، ابرازگری هیجانی والدین