اثربخشی آموزش شناختی رفتاری (cbt) بر خوش بینی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه

اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی شایعترین اختلال رشدی – عصب شناختی در کودکان است. براساس چاپ چهارم راهنمای تشخیصی انجمن روانپزشکی آمریکا سه زیر نوع اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی وجود دارد: نوع بیش فعالی- تکانشگری غالب، نوع نارسایی توجه غالب و نوع مرکب (اسپرر ، ۱۳۹۰). در نوع اول نشانه ها مربوط به پر تحرکی و رفتارهای تکانه ای تابلوی ، بالینی اختلال را تشکیل داده، در نوع دوم فقط اختلال توجه و تمرکز وجود دارد و در نوع سوم ، علائم پرتحرکی همراه با اختلال توجه و تمرکز وجود دارد. نوع مختلط یا ترکیبی شایعترین و نوع همراه با کمبود توجه و تمرکز نادرترین انواع اختلال را تشکیل می دهند ( کاپلان و سادوک ، ۱۳۸۵). این اختلال یکی از شایعترین مشکلات کودکان و نوجوانان و علت مراجعه به روانپزشک و مشاور اطفال است ، و علائم نامناسبی مانند کاستی توجه، بیش فعالی و تکانشگری دارد. دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی دارای سطح فعالیت بالا، مشکل در توجه کردن، عمل کردن بدون تفکر، مشکل در انجام دادن تکلیف های معین و مشکل در پیروی از قوانین هستند.همچنین دارای کم آموزی تحصیلی می باشند ( اسپرر، ۱۳۹۰). خانواده های دارای کودک بیش فعال، دردسرهای زیادی را باید در ارتباط با کودک خود تحمل نمایند. در این خانواده ها، مخصوصا مادر در معرض فشارروانی بیشتری قرار دارد. مادران دارای اینگونه کودکان، با مشکلات روحی متعدد روبرو هستند و سلامت روان آنها بیش از سایر اعضای خانواده در خطر است.