رابطه نگهداری ذهنی و ضریب هوش با تئوری ذهن در افراد اوتیسم

پژوهش حاضر، با هدف رابطه نگهداری ذهنی و ضریب هوش با تئوری ذهن در افراد اوتیسم صورت پذیرفت. روش این تحقیق یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مورد نظر شامل گروه افراد اوتیسم بودند روش نمونه گیری پژوهش حاضر از نوع در دسترس بود و با مراجعه به مراکز آموزشی افراد استثنایی منطقه تهران و کرج افراد اوتیسم انتخاب شده بود، حجم نمونه تعداد ۱۰۰ نفر از طیف اوتیسم بودند.روش گردآوری اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه ای و میدانی و ابزار گردآوری داده ها تست ماندگاری شی بر اساس نظریه بازی زیمپل ، تست هوش ریون و تست تئوری ذهن بر اساس آزمایش ساخته شده در موسسه ماکس پلانک بود. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به اوتیسم، مانند همسالان نوروتیپ، دارای رشد شناختی مرحله ای بوده اند. این مراحل به گونه ای است که افراد اوتیسم که دارای توانایی تئوری ذهن هستند ، به همان اندازه افراد نوروتیپ ، توانایی ماندگاری شی را تجربه می کنند. به عبارت دیگر، ۱۰۰ درصد از افرادی که از توانایی نظریه ذهن برخوردار بودند، همزمان دارای توانایی ماندگاری شی نیز بودند. پس از این مرحله، رابطه بین نگهداری ذهن و هوش عمومی این کودکان مورد بررسی قرار گرفته بود. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین هوش عمومی، اندازه گیری شده توسط تست ریون، و نگهداری ذهن، از طریق تست توسعه یافته توسط آندره زیمپل، وجود داشته است.

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، نگهداری ذهنی ، ضریب هوش و تئوری ذهن