اثربخشی آموزش مسئولیت پذیری بر اعتیاد به اینترنت و مشکلات بین فردی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مسئولیت پذیری بر اعتیاد به اینترنت و مشکلات بین فردی دانش آموزان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم دختر در مدارس دولتی شهر سیرجان در سال ۱۴۰۲ بود که حدودا شامل ۱۰۰۰ نفر بودند. از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از گمارش تصادفی در گروه آزمایش و گواه (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه) جایگزین شدند. برای گروه آزمایش جلسات آموزش مسئولیت پذیری به صورت ۹ جلسه هفتگی و گروهی برگزار شد. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه های اعتیاد به اینترنت یانگ (۱۹۹۸)، مشکلات بین فردی بارخام و هاردی و استارتاپ (۱۹۹۶) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها نشان داد که آموزش مسئولیت پذیری بر کاهش اعتیاد به اینترنت و مشکلات بین فردی در گروه ازمایش موثر بوده است. در نتیجه مشاوران مدرسه و معلمان میتوانند از تکنیک های آموزش مسئولیت پذیری برای حل مشکلات بین فردی دانش آموزان و مشکلات اعتیاد به اینترنت استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش مسئولیت پذیری ، اعتیاد به اینترنت ، مشکلات بین فردی