اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر بهبود انسجام روانی در دانش آموزان با نشانه های برونی سازی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر بهبود انسجام روانی در دانش آموزان با نشانه های برونی سازی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر ۱۱ تا ۱۲ ساله با نشانه های برونی سازی (براساس نمره سیاهه رفتاری کودک آخنباخ- نسخه والدین (آخنباخ و رسکولار، ۲۰۰۷) دبستان مروارید شهر مشهد در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ که تعداد ۵۵ نفربودند. از حجم جامعه که ۵۵ نفر بودند بر اساس جدول مورگان نمونه به تعداد ۴۸ نفر برآورد شد که از این تعداد بر اساس شرایط ملاک ورود ۲۴ نفر به صورت هدفمند انتخاب و به روش تصادفی ساده به دو گروه (۱۲ نفر گروه آزمایش) و (۱۲ نفر گروه کنترل) تقسیم شدند. به منظور توصیف داده های این پژوهش از شاخص های آمار توصیفی مانند میانگین و واریانس و برای تحلیل از شاخص های آمار استنباطی مانند تحلیل کوواریانس و نرم افزار spss-۲۲ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تنظیم هیجان به طور معناداری منجر به بهبود انسجام روانی در دانش آموزان با نشانه های برونی سازی می شود. درنتیجه می توان گفت آموزش تنظیم هیجان رویکرد مناسبی جهت بهبود انسجام روانی در دانش آموزان با نشانه های برونی سازی می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش تنظیم هیجان ، انسجام روانی ، دانش آموزان با نشانه های برونی سازی