مروری بر رابطه سبک های تربیتی والدین بر خود تعیین گری و خود تنظیم گری دانش کودکان و نوجوانان

سبک های تربیتی والدین به روش ها و رویکردهای مختلفی گفته می شود که والدین برای تربیت و پرورش فرزندان خود از آنها استفاده می کنند و این سبک ها نقش مهمی در شکل گیری شخصیت، رفتار و سلامت روان کودکان دارند. هدف پژوهش حاضر مرور و بررسی رابطه سبک های تربیتی والدین بر خود تعیین گری و خودتنظیم گری در کودکان و نوجوانان می باشد. پژوهش حاضر از نوع مروری بوده و جامعه ی آماری آن را پژوهش های پژوهشگران گذشته که از موتور های جست و جوی sid ، نورمگز ، مگ ایران ، بر مبنای کلید واژه های خود تنظیم گری ، خود تعیین گری ، سبک های تربیتی والدین ، سبک تربیتی ، نقش والدین ، استخراج گردیده بود ، می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که سبک های تربیتی والدین مستقیما در میزان خود تعیین گری و خود تنظیم گری کودکان و نوجوانان از طریق خلق موقعیت های بروز شخصیت و مواجه با چالش ها توسط خود کودکان و نوجوانان تاثیرگذار می باشد. مهارت های خود تعیین گری و خود تنظیم گری همچنین به واسطه تامین نیاز های عاطفی کودکان از طرف خانواده در حل چالش ها ، می توانند رشد و نمو یابند. چهار مولفه ای اصلی سبک های تربیتی والدین یعنی کنترل ، محبت ، ارتباط و انتظارات به ترتیب با حیطه های قدرت تصمیم گیری ، نیاز های روحی و تنظیم هیجانات ، مهارت های اجتماعی و برنامه ریزی و هدف گذاری در کودکان و نوجوانان مرتبط می باشند.

کلیدواژه ها:

سبک های تربیتی ، خود تعیین گری ، خود تنظیم گری ، کودکان ، نوجوانان ، نقش خانواده