اثر بخشی آموزش زوج درمانی گروهی مبتنی بر شناختی رفتاری بر تفکرات قطعی نگر و کیفیت رابطه جنسی زوجین شهر شیراز

خانواده، نهاد اصلی و مهم جامعه بوده و برقراری ارتباط سالم و درست، بین اعضای آن مهم ترین عامل سلامت و ثبات خانواده است. پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش زوج درمانی گروهی مبتنی بر شناختی رفتاری بر تفکرات قطعی نگر و کیفیت رابطه جنسی زوجین شهر شیراز انجام شد. پژوهش حاضر، با هدف کاربردی، از نوع کمی، به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه ی زوجین ساکن شهر شیراز (در نیمه ی دوم سال ۱۴۰۲) بود. از میان کلیه ی زوجین ساکن شهر شیراز که به دلایل زناشویی به مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند تعداد ۴۰ آزمودنی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش دو پرسشنامه ی رضایت جنسی لارسون و آزمون تفکر قطعی نگر (Dts) بود. جهت بررسی تاثیر آموزش زوج درمانی گروهی مبتنی بر شناختی رفتاری بر کیفیت رابطه جنسی زوجین شهر شیراز از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد که نتایج حاصل از آن نشان داد که مقدار F در نمره پس از آزمون کیفیت رابطه جنسی [(F=۳۵/۱۱۲, p<۰/۰۰۱)] معنادار شده است به عبارتی آموزش زوج درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری بر افزایش کیفیت رابطه جنسی زوجین شهر شیراز تاثیر معناداری دارد. جهت بررسی تاثیر آموزش زوج درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری بر تفکرات قطعی نگر زوجین شهر شیراز از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد که نتایج حاصل از آن نشان داد که مقدار F در نمره پس از آزمون تفکرات قطعی نگر [(F=۴۸/۷۷۹, p<۰/۰۰۱)] معنادار شده است. بنابراین فرضیه ی پژوهش مورد تایید قرار گرفت. به عبارتی آموزش زوج درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری بر کاهش تفکرات قطعی نگر زوجین شهر شیراز تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی گروهی مبتنی بر شناختی رفتاری ، تفکرات قطعی نگر ، کیفیت رابطه جنسی