بررسی نقش شایستگی بین فرهنگی در افزایش یادگیری زبان انگلیسی در عصر جهانی سازی

این مقاله به بررسی اهمیت شایستگی بین فرهنگی در آموزش زبان برای زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی در عصر جهانی شدن و ارتباطات دیجیتالی می پردازد. چالش هایی مانند ناهماهنگی فرهنگی، کلیشه ها و قوم گرایی را که مانع ارتباط موثر بین فرهنگ ها می شوند، شناسایی می کند. هدف این مطالعه ارائه راهبردهایی برای تقویت شایستگی بین فرهنگی در بین زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی است که در نهایت باعث ارتقای همدلی و تفاهم در جامعه جهانی متنوع می شود. این مقاله از یک رویکرد کیفی استفاده می کند و از تحقیقات و منابع مختلف برای شناسایی چالش های کلیدی و پیشنهاد راه حل های بالقوه استفاده می کند. یافته ها نشان می دهد که گنجاندن محتوای فرهنگی در برنامه درسی، استفاده از فناوری و پرورش مهارت های تفکر انتقادی می تواند به رفع چالش های ناشی از تفاوت های فرهنگی و بهبود ارتباطات بین فرهنگی کمک کند با اجرای این استراتژی ها، معلمان قادر خواهند بود توانایی زبان آموزان ایرانی را برای برقراری ارتباط موثر بین فرهنگ ها افزایش دهند و رشد شخصی، آموزشی و حرفه ای و همچنین وحدت هویت ملی را تقویت کنند. این امر به ایجاد جامعه ای فراگیرتر و به هم پیوسته تر کمک می کند که دیدگاه های متنوع را ارج می نهد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، زبان انگلیسی ، فرهنگ ، یادگیری ، ارتباطات