بررسی اثر افزودن اکسید بیسموت به لعاب کاشی پرسلانی بر روی خواص رئولوژیکی و فیزیکی لعاب

کاشی های سرامیکی توانایی بالقوه ای برای کاربرد در زمینه حفاظت در برابر اشعه ایکس دارند. اکسید بیسموت به دلیل داشتن چگالی و جرم مولکولی بالا یکی از موادی است که می تواند خواص حفاظتی مناسب را ایجاد نماید. ازاین رو در این پژوهش، به بررسی تاثیر افزودن اکسید بیسموت بر خواص رئولوژیکی و فیزیکی لعاب سرامیکی پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهند که با افزایش مقدار اکسید بیسموت در لعاب، چگالی لعاب افزایش و گرانروی سینماتیک کاهش می یابد. طبق نتایج حاصل از دیلاتومتری، افزودن اکسید بیسموت به لعاب پایه باعث کاهش ضریب انبساط حرارتی می شود، به طوری که ضریب انبساط حرارتی لعاب دارای wt% ۳۰ اکسید بیسموت حدود ۱۵ درصد کمتر از لعاب پایه می باشد. با توجه به نتایج حاصل از پراش اشعه ایکس، با افزودن wt% ۱۰ اکسید بیسموت به لعاب پایه، شدت پیک های مربوط به فازهای بلوری زیرکون و هالویزیت افزایش یافته و با افزودن مقادیر ۲۰ و ۳۰ درصد ورنی اکسید بیسموت رفته رفته شدت این پیک ها کاهش می یابد. نتایج حاصل از طیف سنجی FT-IR نشان می دهند که افزودن wt% ۱۰ اکسید بیسموت باعث شکسته شدن تعدادی از پیوندهای شبکه و ایجاد اکسیژن غیرپل زن شده است و در این نمونه اکسید بیسموت نقش دگرگون ساز داشته است. با افزایش مقدار اکسید بیسموت به ۲۰ و wt% ۳۰ رفته رفته شبکه شیشه پیوسته تر شده و در این نمونه ها اکسید بیسموت به عنوان شبکه ساز عمل کرده است. همچنین طبق بررسی های انجام شده با میکروسکوپ الکترونی روبشی، افزودن اکسید بیسموت به لعاب باعث بهبود فرایند تفجوشی در دمای ℃ ۱۱۸۰ شده است.

کلیدواژه ها:

کاشی پرسلانی ، لعاب ، اکسید بیسموت ، رئولوژی